رسيده و در كتب شيعه و سنّى ثبت است. در يك سرى از اين روايات، تعداد امامان، خلفا و زمامداران بعد از آن حضرت تعيين شده، گرچه نام آنان ذكر نشده است. [1] از جمله:

مسروق گويد: ما نزد عبدالله بن مسعود نشسته بوديم واو قرآن را به ما ياد مى‌داد.

مردى به وى گفت:

اى اباعبدالرحمن، آيا از رسول خدا نپرسيديد كه اين امت چند خليفه خواهد داشت؟ عبدالله درجواب گفت:

از آن هنگام كه من به عراق آمده‌ام، جز تو كسى از من اين سؤال را نكرده است.

(آنگاه افزود:) آرى ما از پيامبر اين مسأله را سؤال كرديم و آن حضرت فرمود:

«اثْنَىْ عَشَرَ كَعِدَّةِ نُقَباءِ بِنى‌ اسْرائيلَ»

«دوازده تن به تعداد نقيبان بنى اسرائيل» [2]

اين حديث كه به چند طريق و با سندهاى صحيح و در كتب معتبر عامه ثبت شده، آنان را به حيرانى و سرگردانى عجيبى گرفتار كرده است، زيرا نتوانسته‌اند معنايى درخور عقايد مقبول عامّه براى آن بيابند و اين دوازده نفر را معين كنند. به عنوان مثال سيوطى در شرح اين احاديث مى‌نويسد:

قاضى عياض گويد: شايدمنظور از اين دوازده نفر، خلفايى هستند كه درمدت عزت، شوكت و قدرت اسلام عهده‌دار خلافت شده‌اند و آنها خلفاى بعد از پيامبرتا زمان وليد بن يزيد اموى هستند، زيرا در آن زمان ديگر اتفاق برخليفه از دست رفت و ....

بعد به نقل از ابن حجر، ضمن نيكو شمردن توجيه قاضى عياض خلفاى متفق‌

[1] - البته در يك سرى ديگر از روايات، علاوه بر تعداد، نام آنان نيز ذكر شده است. ر. ك. مقتل الحسين خوارزمى، ج 1، ص 94 و ينابيع الموده، ص 258 ومناقب خوارزمى

[2] - نقش ائمه دراحياى دين، ج 11، ص 73 به نقل از مسند احمد، ج 1، ص 398 و 406 مستدرك الصحيحين، ج 4، ص 501 كنز العمال، ج 3، ص 26 - الصواعق المحرقه، ص 20 - الجامع الصغير، ج 1، ص 75. سيوطى در تاريخ الخلفا، ص 10، چاپ مصر اين حديث را با الفاظ مختلف از محدّثان اهل سنّت به چند طريق نقل كرده است