امام: بپرس‌

حمران: آيا من از شيعيان شما هستم؟

امام: آرى، در دنيا و آخرت. [1]

امام صادق عليه‌السلام او را مؤمنى شمرده كه هيچگاه مرتد نخواهد شد. [2]

زمانى مردى شامى به محضر امام مشرّف شد تا با ايشان بحث كند. وقتى خواست درباره قرآن و نحو آن بحث كند، امام او را به حمران حواله داد و حمران تمامى سؤالهاى وى را جواب داد. مرد شامى گفت:

او را متبحر در اين علم يافتم، هر سؤالى كه پرسيدم، جواب داد. [3]

حمران هر گاه با دوستانش نشستى داشت، صحبت مجلس را پيرامون فضايل و اصحاب اهل‌بيت مى‌چرخاند و هر گاه مطلب ديگرى را در كلام وارد مى‌كردند، دوباره آنان را به اصل بحث بر مى‌گرداند و اگر از صحبت پيرامون اهل بيت خوددارى مى‌كردند، مجلس را ترك مى‌كرد. [4]

برادران زراره‌

علاوه بر زراره و حمران، برادران ديگر او: بُكير، عبدالملك و عبدالرحمن نيز از اصحاب امام باقر بودند. ربيعة الرأى گويد؛ به امام صادق عرض كردم: اين برادران عراقى (كوفى) كيانند؟

در بين اصحاب شما از اينان بهتر و خوش هيئت‌تر نديده‌ام؟

امام صادق فرمود: اينان ياران پدرم هستند. [5]

حسن بن على بن يقطين گويد: مشايخ ما روايت مى‌كنند كه حمران، زراره،

[1] - رجال كشى، ص 176

[2] - همان مدرك

[3] - همان مدرك، ص 276

[4] - حياة‌الامام محمد الباقر، ج 2، ص 250، و تنقِیح المقال، ج 1، ص 371

[5] - اختيار معرفه الرجال (رجال كشى)، ص 161