عبدالملك، بُكير، و عبدالرحمن فرزندان اعين از اصحاب امام باقر عليه السلام و بر صراط مستقيم بودند. [1]

زراره گويد: امام صادق عليه‌السلام به مكه مشرف شدند و از احوال عبدالملك پرسيدند. جواب دادم كه از دنيا رفت. امام فرمود: ما را بر بالاى قبر او ببر تا بر او نماز بخوانيم، بعد فرمود: نه همين جا بر او نماز مى‌خوانيم و دستهايش را بلند كرد و بسيار براى او دعا فرمود و طلب رحمت كرد. [2]

امام در دعاى براى عبدالملك فرمود: خدايا ما در نزد او برگزيدگان خلق بوديم، پس او را در قيامت در گروه پيامبر قرار ده. [3]

بُكَيْر نيز از بزرگان شيعه و افراد مورد وثوق بود. نقل شده وقتى رحلت كرد، امام صادق (ع) فرمود:

به خدا قسم كه خدا او را بين پيامبر و امير مؤمنان جاى دادند. [4]

ابان بن تغلب‌

ابان در كوفه و در خانواده‌اى شيعى متولد شد. او از مبرزين اصحاب امام باقر بود و محضر امام سجاد و امام صادق عليهماالسلام را هم درك كرد. او قارى، فقيه، اديب، نحوى، و لغوى بود. مقام علمى و تقواى او در حدى بود كه هم مورد احترام امامان عليهم‌السلام بود و هم عامّه مردم به او توجه فراوان داشتند.

امام باقر به او فرمود: اى ابان، در مسجد مدينه بنشين و براى مردم فتوا بده، زيرا من دوست دارم در بين شيعيان همچون تويى ديده شود. [5]

محمد بن ابان گويد: با پدرم خدمت امام صادق عليه‌السلام رسيديم. همين كه‌

[1] - همان مدرك

[2] - همان مدرك، ص 175

[3] - همان مدرك

[4] - حياة‌الامام محمدالباقر، ج 2، ص 219 به نقل از رجال كشى

[5] - تنقيح المقال، ج 1، ص 4