همين راستا سنگ بناى دانشگاهى بزرگ را كار گذارد كه دانش پژوهان آن در زمان ايشان صدها و در زمان فرزندش امام جعفر صادق هزارها نفر از شيعيان و غير شيعيان بودند.

در صفحات گذشته به شرح حال مختصر بعضى از پرورش يافتگان اين مكتب اشاره كرديم و در اين مجال نام بعضى از دانش پژوهان عامى مذهب اين مكتب را ذكر مى‌كنيم تا گوشه‌اى از گستره مكتب امام باقر عليه‌السلام روشن گردد.

البته واضح است كه از نگاه اينان، امام محمد باقر عالمى فرزانه بود كه مى‌توانستند از مكتب علمى‌اش خوشه‌چينى كنند و به همين جهت خدمت امام مى‌رسيدند و سوالاتشان را مطرح مى‌كردند و جواب امام را مى‌شنيدند و آنچه را مطابق مذاق خود مى‌پسنديدند تبعيت مى‌كردند. بعضى از آنان مستقيم از خود امام استفاده علمى كردند و بعضى نيز از محضر شاگردان و زبدگان مكتب امام بهره‌هاى فراوان بردند.

ابن شهر آشوب مى‌نويسد: علوم دين را بقاياى صحابه و بزرگان تابعان و رؤساى فقهاى مسلمانان از امام باقر عليه‌السلام روايت كرده‌اند. راويان وى از صحابه عبارتند از:

جابر بن عبدالله انصارى، و از تابعان: جابر بن يزيد جعفى، كيسان سختيانى بزرگ صوفيه، و از فقها: ابن مبارك، زهرى، اوزاعى، ابى حنيفه، مالك، شافعى و زياد بن منذر و از نوسيندگان همچون طبرى، بلاذرى، سلامى و خطيب در تاريخهايشان و .... [1]

و اما كسانى كه از مكتب ايشان استفاده علمى بردند، در بين علماى عامه بسيارند كه از آن جمله‌اند:

1- ابوحنيفه، پيشواى معرف اهل سنت كه در كتابهاى مناقب و مُسند خود روايات بسيارى از امام باقر عليه‌السلام نقل كرده است. او در مسند خود گويد: هيچ گاه از جابر جعفى سؤالى نكردم مگر اينكه با نقل حديثى (از امام باقر يا امام صادق عليهماالسلام) جواب مرا داد. [2]

روزى زنى براى پرسيدن مسأله‌اى به ابوحنيفه مراجعه كرد و وى كه جواب مسأله‌

[1] - بحار، ج 46، ص 295 به نقل از مناقب

[2] - همان مدرك، ص 289