كمالات ايشان آشنا شدند و وقتى اين خبر به هشام رسيد، تصميم به بازگرداندن امام گرفت تا دامنه نفوذ امام را محدود كند.

2- تيراندازى خارق‌العاده امام باقر، چنان هشام را حيرت‌زده و واله كرد كه بى اختيار بر خلاف سيره هميشگى‌اش امام را به كنيه خواند واحترام كرد و وقتى امام همه كمالات را ميراث پيامبر شمرد، چشمهاى هشام از شدت خشم چپ و صورتش قرمز شد.

3- جريان مناظره امام و اسقف مسيحى در شام كه حاكى از فضيلت علمى امام‌باقر و سبب شناخته شدن امام در شام شد و از آن به بعد اين جريان نُقل مجالس شام شد، از ديگر عواملى بود كه خشم هشام را افزود.

4- و بالاخره جريان برخورد امام با مردم مدين و رفتار امام در آنجا و توصيه پير مؤمن به مردم نسبت به پذيرفتن و احترام امام وقتى به گوش هشام رسيد، او را به اوج خشم و غضب رساند و همانجا بود كه به عامل مدينه نوشت كه امام را مسموم گرداند.

وصاياى امام‌

امام در روزهاى آخر عمر و همچنين در مواقع مناسب در طول حيات خويش وصاياى گرانقدرى داشتند از جمله:

الف- وصيت به شيعيان: جابر جعفى گويد كه با جماعتى، بعد از اداى مناسك حج خدمت امام باقر عليه‌السلام رسيديم. در آن هنگام از امام خواستيم كه به ما وصيت و سفارشى بفرمايند. حضرت فرمود:

»بايد قدرتمند شما به ضعيفتان يارى دهد و ثروتمندتان بر فقيرتان توجه كند و هر كس همانطور كه خيرخواه خويش است خيرخواه برادر دينى‌اش باشد و اسرار ما را كتمان كنيد و بپوشانيد و مردم را بر گردنهاى ما سوار نكنيد، به اوامر و دستورات ما توجه كنيد، اگر موافق‌