قرآن بود به آن عمل كنيد و اگر موافق نبود ردّ كنيد و اگر بر شما مشتبه بود، توقف كنيد و به ما برگردانيد تا با علمى كه براى ما بسط داده شده براى شما شرح دهيم. اگر كسى مطابق سفارشهاى ما باشد و از آن تجاوز نكند و قبل از خروج قائم ما از دنيا برود، شهيد از دنيا رفته و اگر قائم ما را درك كند و در ركاب او كشته شود، اجر دو شهيد خواهد داشت و اگر كسى در ركاب او دشمنى از دشمنان ما را بكشد اجر بيست شهيد را خواهد داشت». [1]

ب- وصيتى ديگر به شيعيان: اى شيعيان آل محمد، تقواى خدا داشته باشيد و مانند تكيه‌گاه وسط باشيد تا غلو كننده به سوى شما باز گردد و عقب مانده به شما ملحق شود. غالى كسى است كه در مورد ما مطالبى گويد كه ما خود نمى‌گوييم و تالى كسى است كه دنبال خير است و بر خير او افزوده مى‌شود.

به خدا قسم بين ما و خدا قرابت و خويشاوندى وجود ندارد و ما هيچ تسلّط و حجتى بر خدا نداريم و جز با طاعت به او تقربى نداريم. هر كدام از شما مطيع خدا و عمل كننده به طاعت خدا باشد، ولايت ما برايش سودمند خواهد بود و هر كسى نافرمانى خدا كند و به گناهان دست بيالايد، ولايت ما به او نفعى نخواهد رساند بعد سه بار فرمود: واى بر شما، مغرور نشويد! [2]

ج- وصيت در مورد اصحاب و شاگردان: امام باقر عليه‌السلام در مدّت حيات خويش، براى اينكه اصحابش فراغت كافى براى تعليم و تعلّم داشته باشند، تأمين هزينه زندگى آنان را خود به عهده گرفت و هنگام وفات نيز به فرزندش امام صادق عليه‌السلام در مورد تأمين حوائج شاگردانش توصيه كرد [3] وفرمود:

«يا جَعْفَرُ اوُصيكَ بِاصْحابى خَيْراً» [4]

اى جعفر، تو را به خير و نيكى نسبت به اصحابم سفارش مى‌كنم.

[1] - الامام محمد الباقر، دخيّل، ص 45-46 به نقل از بحار الانوار، ج 17، ص 166

[2] - كافى، ج 2، ص 75

[3] - حياة‌الامام محمدالباقر، ج 1، ص 10

[4] - همان مدرك، ج 2، ص 389