چنين هواى گرمى در طلب دنيا مى‌كوشد؟! اگر در اين حال مرگ فرارسد چه مى‌كنى؟

(وچه جوابى دارى؟) امام از آن دو غلام جدا شد و به طرف من آمد و فرمود:

«اگر مرگ من در اين حال فرا رسد، درست درزمانى فرا رسيده كه من به اطاعت خدا مشغولم و با اين كار و كوشش خود را از تو ومثل توبى نياز مى‌كنم. از آن بيم دارم كه مرگ من زمانى رسد كه به معصيتى از معصيتهاى خدا مشغول باشم.

گفتم: رحمت خدا برتو باد، خواستم تو را موعظه كنم ولى تو مرا موعظه كردى». [1]

ه- جود و بخشش: با اينكه تعداد عائله امام زياد و ثروتش از بقيه افراد خاندان كمتر بود، ولى درميدان جود و بخشش و دستگيرى از فقرا و نيازمندان نيز بر همگان پيشى گرفته بود.

امام صادق (ع) مى‌فرمايد:

«ثروت پدرم ازتمام خاندانش كمتر و مخارجش از همه افزونتر بود؛ با اين وجود در هر روز جمعه يك دينار صدقه مى‌داد.» [2]

و در نقل ديگرى مى‌فرمايد:

«روزى بر پدرم وارد شدم و ايشان هشت هزار دينار را بر فقراى مدينه تقسيم مى‌كرد و درهمان روز اهل يك خانواده را كه تعدادشان به يازده نفر مى‌رسيد خريد واز بندگى آزاد كرد.» [3]

مواسات، همدردى و دستگيرى نسبت به خويشاوندان و برادران دينى از نكات برجسته سيره اخلاقى آن امام بود. حسن بن كثير گويد:

«از نيازمندى خود و بى‌توجهى برادرانم به امام شكايت كردم. حضرت فرمود:

چه بد برادرى است آن كه درهنگام توانمندى تو، رعايت حالت را بنمايد (وبه تو توجه كند) ولى به هنگام فقر و نادارى از تو ببرّد.» بعد حضرت يك كيسه حاوى هفتصد درهم به من داد

[1] - الارشاد، ص 264، اعلمى بيروت و فصول المهمه، ص 213

[2] - اعيان الشيعه، ج 1، ص 653

[3] - بحارالانوار، ج 46، ص 302