از آن صندوق بده. امام فرمود: شما درآن سهيم نيستيد، اگردرآن سهيم بوديد، پدرم آن را به من نمى‌داد. درآن صندوق سلاح رسول خدا وكتابهايش بود. [1]

د- زهرىّ گويد بر امام سجاد وارد شدم درحالى كه آن بزرگوار درمرض وفات بود ... پس فرزندش محمدبن على وارد شد وامام با او مدتى نجوا كرد و شنيدم كه او را به حُسن خلق سفارش مى‌فرمود. من كه احتمال رحلت آن بزرگوار را مى‌دادم گفتم: اگر امر الهى بر وفات شما باشد، به چه كسى رجوع كنيم؟ امام فرمود: اى اباعبداللّه به اين فرزندم- وامام باقر عليه‌السلام رانشان داد- او وصىّ من، وارث من، ظرف علم من و معدن علم و شكافنده علم است ... گفتم: اى پسر رسول خدا، چرا فرزند بزرگت را وصّى خود قرار نمى‌دهى؟ امام فرمود: اى اباعبداللّه، امامت به كوچكى و بزرگى نيست (و دراختيار ما هم نمى‌باشد) اينچنين رسول خدا با ما عهد كرده و در لوح و صحيفه ترتيب امامان را چنين يافته‌ايم.

گفتم: اى پسر رسول خدا، بنا به عهد رسول خدا، تعداد امامان چند نفر است؟

حضرت فرمود: اسامى امامان را در لوح و صحيفه دوازده نفر يافته‌ايم كه آنها را به نام خود و نام پدرانشان ونام مادرانشان نوشته‌اند. بعد حضرت فرمود: هفت نفر از اوصيا از فرزندان و نسل اين فرزندم هستندكه مهدى عليه‌السلام در بين آنان است. [2]

اقدامات امام باقر درمعرفى امامت و امام‌

با توجه به تحريفاتى كه در زمينه مفهوم و مصداق امامت صورت گرفته بود، شناساندن مفهوم اصيل و مصداق حق امامت لازم و ضرورى بود و امام باقر عليه‌السلام در راستاى اقدامات پدر بزرگوارش به تبيين اين مفهوم عالى ومعرفى مصداق آن همت گماشت كه در بحث فعاليتهاى فرهنگى امام بحث خواهد شد و دراينجا بيانات آن بزرگوار و استدلالهاى ايشان درمعرفى خود به عنوان امام را مطرح مى‌كنيم.

[1] - اصول كافى، ج 1، ص

[2] - بحارالانوار، ج 46، ص 232؛ كفاية الاثر، ص 242