خلفاى عالم بنى اميه بود. مجاهد گويد: نزد ابن عبدالعزيز رفتيم كه او را بياموزيم ولى از او آموختيم. و يكى ديگر از علما گويد: دانشمندان نزد ابن عبدالعزيز شاگرد بودند. [1]

اقدامات اصلاحى عمربن عبدالعزيز

وى درمدت كوتاه خلافت خود، اقدامات مهمى انجام داد كه بعضى از آنها عبارتند از:

الف- منع سب امام على عليه‌السلام: معاوية بن ابى سفيان بر منبر امام على (ع) را دشنام داد و به مردم دستور داد كه امام على (ع) را سبّ كنند و از او بيزارى بجويند. ديگر خلفاى بنى اميه نيز اين سنت شوم را ادامه دادند و سبّ امام على (ع) ضميمه و جزء واجب خطبه خطبا شد كه قضاى آن در صورت سهو ونسيان لازم بود. نقل مى‌كنند كه وليد بن عبدالملك به هنگام خطبه گفت: لَعَنَهُ اللَّهِ (بالجرّ) كانَ اللُّصُ بنُ اللُّصِّ (على دزد و دزد زاده بود) مردم از اشتباه و غلط گويى و اين نسبت ناچسب او تعجب كردند وگفتند: نمى‌دانيم كدام عجيب تر است؟!

در هرحال اين سنت شيطانى تا زمان ابن عبدالعزيز ادامه داشت و وى به فرمانداران خود نوشت كه سب امام را از خطبه‌ها حذف كنند و به جاى آن بگويند:

(انَّ اللَّهَ يَاْمُرُ بِالْعَدْلِ وَالْاحْسانِ وَايتاءِ ذِى الْقُربى وَيَنْهى عَنِ الْفَحْشاءِ

[1] - كامل، ج 5، ص 62