در كتب روايى شيعه احاديث فراوان از او و برادرش نقل شده است. (1)

محمد بن اسماعيل‌

«محمد بن اسماعيل بن بزيع» كه مردى پارسا و نيكوكار و درست كردار و مورد اعتماد همگان بود. و توفيق درك محضر سه نفر از امامان (امام كاظم، امام رضا و امام جواد عليهم السلام) را پيدا كرد. (2) وى هر چند از وزراى دربار عباسى بود، ولى همچون «على بن يقطين» سنگردار و پناهگاه استوارى براى شيعيان و ستمديدگان به شمار مى‌آمد و در دفع ظلم و ستم از آنان مى‌كوشيد. (3)

«محمد بن احمدبن يحيى» مى گويد:

من در «فَيْد» (4) بودم، «محمدبن علىّ بن بِلال» بر من گذشت و گفت: بيا به زيارت قبر «محمد بن اسماعيل بَزيع» برويم. چون بدانجا رفتيم، او بر بالاى سر محمّد و رو به قبله در حالى كه قبر را در پيش روى خود داشت- نشست و گفت: صاحب اين قبر به من خبر داد كه ابو جعفر عليه السلام فرمود: كسى كه به زيارت قبر برادر مؤمنش برود و كنار قبر او رو به قبله بنشيند و دست خود را بر قبر بگذارد و هفت بار سوره «انّا انْزَلناهُ فِى لَيْلَةِ الَقْدرِ» را بخواند از وحشت و هراس روز قيامت در امان خواهد بود». (5) «محمدبن اسماعيل» مى گويد:

«از ابوجعفر عليه السلام تقاضاى پيراهنى كردم تا آن را كفن خويش سازم. امام عليه السلام پيراهنى فرستاد و دستور داد كه تكمه‌هايش را بِكَنم». (6)