خلاصه‌

علم و آگاهى به مسائل گوناگون از امتيازات پيشوايان معصوم عليهم السلام است. دانش آنان از وحى الهى سرچشمه مى‌گيرد و با اذن خداوند بر آنچه بخواهند آگاهى مى‌يابند.

دانش بيكران امام جواد عليه السلام و علم او به گذشته و آينده به گونه‌اى بود كه انديشمندان را به حيرت وامى‌داشت. آن حضرت به حقايق امور و آنچه براى ديگران پنهان بود آگاهى داشت.

يكى از مظاهر علم امام (ع) آگاهى از ضمير ديگران بود. آن حضرت بارها از آنچه در خاطر افراد مى‌گذشت خبر مى‌داد. امام جواد (ع) با علمى كه خدا به او داده بود، حتى بر جنس فرزندى كه در رحم مادر بود آگاهى داشت و زمان ولادت او را مى‌دانست. همچنين آن حضرت گاه از مرگ افرادخبرمى‌داد.

دانش امام (ع) محدود به موضوع خاصى نبود آن حضرت به علم طب به گونه‌اى تسلط داشت كه بهترين پزشكان آن زمان آگاهى او را نداشتند.

امام (ع) زبان حيوانات را مى‌دانست و با آنها سخن مى‌گفت.

پرسش‌

1- علم امامان عليهم السلام از كجا سرچشمه مى‌گيرد؟

2- آيا علم امام در حيطه علم بشرى محدود مى‌شود. چرا؟

3- علم امام (ع) به حقايق امور را توضيح دهيد.

4- يك نمونه از آگاهى امام از ضمير افراد را بيان كنيد.

5- از آگاهى امام (ع) به مرگ افراد چه استفاده مى‌شود؟