نام کتاب : تاریخ زندگانی امام حسن مجتبی نویسنده : رفیعی، علی جلد : 1 صفحه : 72
در فراز
ديگرى از خطبه معاويه آمده است:
«اى
مردم كوفه! مىپنداريد كه من به خاطر نماز، زكات و حج با شما جنگيدم؟ مىدانستم كه
شما آنها را انجام مىدهيد. من بدين جهت به نبرد شما برخاستم كه بر شما حكمرانى
كنم و اينك خدا مرا به اين خواسته نائل آورده هر چند شما خوش نداشته باشيد. اكنون
بدانيد هر خون و مالى كه در اين فتنه بر زمين ريخته و تلف شده هدر است و هر عهدى
كه بستهام زير دو پاى من است». [1]
ابوالفرج
اصفهانى مىافزايد:
«معاويه
در اين خطابه از على (ع) به بدى ياد كرد. به امام حسن (ع) نيز ناسزا گفت». [2]
سخنرانى امام حسن (ع)
پساز
معاويه، امامحسن (ع) بهسخن پرداخت. منابعتاريخى سخنان آنحضرت را به عبارت و
مضامين گوناگون نقل كردهاند: آنچه مانقل مىكنيم بر اساس نوشته «ابن اعثم كوفى»
است:
«مردم!
زيركترين زيركها فرد با تقوا و پرهيزكار و بىخردترين بىخردان، زشت كار و
خيانتكار است. اگر شما بين «جابلق» و «جابرص» بگرديد كسى را كه جدش رسولاللّه
باشد جز من و برادرم حسين ( (ع)) پيدا نخواهيد كرد. [3]
مىدانيد
كه خداوند شما را به وسيله جدّم محمّد (ص) هدايت كرد و از گمراهى نجات داد و از
نادانى رهايى بخشيد. خوار بوديد عزيزتان كرد و اندك و ناچيز بوديد افزونتان كرد.
«ادامه از صفحه قبل» گوِیا دستهاِیِی
در کار است تا مطالبِی را که حاکِی از اعتراف سرسخت ترِین دشمن
اسلام و خاندان پِیامبر (ص) به ناحق بودن خود و بر حق بودن اهل بِیت
عصمت عليهم السلام است از تارِیخ اسلام حذف کند.
نکته دِیگر در رابطه با اِین خطابه آنکه
برخِی از مورخان مثل ابو لفرج اصفهانِی و ابن ابِی الحدِید،
محل اِیراد اِین سخنرانِی را «نُخَِیّله» ذکر کرده اند ولِی
در تارِیخ ِیعقوبِی ذکرِی از «نخِیله» به مِیان نِیامده
و مکان اِیراد خطبه «کوفه» ذکر شده است.
[1] الارشاد، ص 191، شرح نهج البلاغه،
ابن ابِی الحدِید، ج 16، ص 14 و مقاتل الطالبِیِین،
ص 45 .