پس از انتقال «مسلم بن عقيل» به «دارالأِماره» وگفتگويى كه ميان وى و «پسرمرجانه» رخ داد و عبيداللّه را بيش از پيش به خشم آورد، نماينده حسين (ع) بر بالاى قصر برده شد و به شهادت رسيد.

«عُبَيْداللّه» پس از شهادت «مسلم» دستور داد «هانى» را نيز به قتل رسانند. [1]

پيكر پاك و بى سر اين دو يار فداكار امام حسين (ع) در خيابانهاى «كوفه» بر زمين كشيده و در محلّه «كُناسَه» به صورت واژگون به دار آويخته شد و سرهاى مباركشان براى «يزيد» به شام فرستاده شد. [2]

مورّخان، تاريخ شهادت «مسلم» را روز چهارشنبه، نهم ذيحجّه (روز عَرَفَه)، يك روز پس از خروج امام حسين (ع) ازمكّه به مقصد عراق نوشته‌اند. [3]

امام حسين (ع) در مكّه‌

اقدامات يزيد در مكّه‌

خبر هجرت حسين بن على (ع) به «مكّه» و استقبال گرم مردم اين شهر از فرزند پيامبر (ص) و ارتباط سران و چهره‌هاى سرشناس با آن حضرت، همچنين خبر جنبش كوفه و دعوت كوفيان از امام حسين (ع) براى به دست گرفتن رهبرى و حكومت، براى «يزيد» كه سرمست قدرت بود بسيار نگران كننده بود. از اين رو، از راههاى گوناگون دست به كار شد تا دست امام (ع) را ازعراق كوتاه كرده، نهضتش را در نطفه خفه سازد.

وى، براى اين منظور، علاوه بر انجام اقداماتى در سطح عراق، اقداماتى نيز در «مكه» انجام داد. نخست از طريق ديپلماسى وارد شد و در نامه‌اى به «ابن‌عبّاس» ضمن بيان سرپيچى امام حسين (ع) از بيعت وى و هجرت به مكّه ونيز يادآورى مكاتبه مردم كوفه باآن حضرت، نوشت:

«... شما مى‌دانيد كه پيوند خويشاوندى ميان ما و شما حرمتى بزرگ دارد و حسين اين پيوند را

[1] - الارشاد، ص 216-217. و اللهوف، ص 24-25

[2] - مقتل الحسين، مقرّم، ص 190-191

[3] - ر. ك. الارشاد، ص 218 والكامل فى التاريخ، ج 4، ص 36