امام
حسين (ع) نامهاى به مردم كوفه نوشت و توسط «قَيْسِبْنِمُسَهَّر» [2] فرستاد.
امام (ع)
در اين نامه، ضمن اشاره به گزارش «مُسلِمبنعقيل» از كوفه، تاريخ حركت خود از
مكّه را اعلام كرد و نوشت:
«هنگامى
كه فرستادهام نزد شما رسيد، با سرعت و جدّيّت، خود را آماده كنيد، من همين روزها
خواهم رسيد.»
«قيس»
با شتاب رهسپار كوفه شد. هنگامى كه به «قادسيّه» [3] رسيد، نيروهاى
«حُصَيْنَبننُمَيْر» كه از سوى ابن زياد براى كنترل راهها از كوفه بيرون آمده
بودند، سر راه را بر او گرفتند. «قَيْس» براى آنكه نامه به دست دشمن نيفتد آن را
پاره كرد.
«حُصيْن»
او را نزد عبيداللّه فرستاد. پسر زياد به بازجويى «قيس» پرداخت واز محتواى نامه و
كسانى كه براى آنان نوشته شده بود، پرسيد؛ ولى «قيس» هيچ گونه اطلاعاتى نداد.
عبيداللّه، قيس را وادار كرد كه بر فراز منبر رود و به حسين (ع) بدگويد.
قيس
برمنبر رفت و پس از حمد وثناى الهى از على (ع) و دودمانش به نيكى ياد كرد و به
[1] - يكى از منزلهاى حجاج است كه قبل از معدن نقره
قرار دارد «معجم البلدان، ج 2، ص 204.»
[2] - در بعضى از منابع، نام پيك امام (ع) «عبداللّهبنيقطُر»،
برادر رضاعى امام حسين (ع) ذكر شده است «ر. ك. مقتل الحسين، خوارزمى، ج 1، ص 228.»
احتمال دارد هر دو درست باشد وامام حسين دو نامه از بين راه براى مردم كوفه
فرستاده باشد. از اين رو، خوارزمى در مقتل الحسين اسم هر دو پيك امام (ع) را آورده
است، نام قيس را در ص 235 پس از فرود در كربلا... و نام عبداللّه بن يَقْطُر (ابى
مخنف «بُقْطر» ضبط كرده است و علاّمه شوانى در پانوشت نفس المهموم ص 176» مىنويسد:
بُقْطُر بر وزن «بُرْتُنْ» و صحيح است نه «يقطر» به صيغۀ مضارع) را در ص
228 آورده، منتهى كيفيّت شهادت هر دو را به يك نحو ذكر كرده است وهمين امر اين
احتمال را تقويت مىكند كه پيك امام (ع) يكى بوده منتهى در اينكه چه كسى بوده
اختلاف است
[3] - فاصلۀ آن تا كوفه پانزده فرسخ است «معجم
البلدان، ج 4، ص 291.»
نام کتاب : زندگانی امام حسین نویسنده : رفیعی، علی جلد : 1 صفحه : 63