امام رضا
(ع) ده سال از آغاز دوران امامت خود را در حكومت هارون سپرى كرد.
امام با
توجه به شرايط سياسى- فرهنگى حاكم بر جامعه اسلامى به منظور تثبيت امامت خويش و
جلوگيرى از انحراف در افكار عمومى كه گروههاى مخالف جبهه امامت بويژه واقفيّه با
تبليغات سوء خود در سطح جامعه اسلامى به وجود آورده بودند، دعوت خود را آشكار ساخت
و در دو محور سياسى و فرهنگى در برابر هر دو جبهه مخالف، يعنى دستگاه خلافت عباسى
و گروههاى منحرف از خط امامت به مبارزه علنى و اصولى دست زد.
1- فعّاليّتهاى سياسى
شواهد و
قراين تاريخى حكايت از فعّاليتهاى آشكار و بىپرده امام رضا (ع) در بعد سياسى
دارد؛ چندانكه نزديكان آن حضرت را وحشتزده كرد و آنان در آن شرايط خفقان آور
حكومت عباسى بر جان امام بيمناك شدند و از او خواستند دست از مبارزات علنى بردارد
و همچون اجدادش تقيّه كند. به نمونههاى زير توجه كنيد.
صفوان بن
يحيى مىگويد: امام رضا (ع) پس از رحلت موسى بن جعفر (ع) مطالبى گفت كه ما بر جانش
ترسيديم و به او عرض كرديم: مطلب مهمّ و بزرگى را آشكار كردى ما از اين ستمگر
(هارون) بر جان تو بيمناكيم.
امام (ع)
فرمود: «هر چه مىخواهد تلاش كند، او راهى بر من ندارد.» [1]
[1] -
عيون اخبارالرضا (ع)، ج 2، ص 246 و بحارالانوار، ج 49، ص 115
نام کتاب : زندگانی امام رضا نویسنده : رفیعی، علی جلد : 1 صفحه : 101