نام کتاب : زندگانی امام رضا نویسنده : رفیعی، علی جلد : 1 صفحه : 206
در برابر
توطئه دشمنان را داشت- فرمود:
اى
نوفلى! آيا مىخواهى بدانى مأمون چه زمانى (از اين اقدامات خود) پشيمان خواهد شد؟
گفت:
بلى.
فرمود:
آن زمان كه بشنود من با اهل تورات با توراتشان، با اهل انجيل با انجيلشان، با اهل
زبور با زبورشان، با صابئين به زبان عبربى، با پارسيان به زبان فارسى، با روميان
به زبان رومى، با صاحبان مقالات به لغت خود آنان بر آنان احتجاج مىكنم. زمانى كه
من همه گروهها را شكست داده بر عقايدشان خط بطلان بكشم؛ بگونهاى كه عقيده خود را
رها كرده راه مرا در پيش بگيرند، مأمون خواهد دانست كه راهى را كه در پيش گرفته
(به مصلحت و) سزاوار او نبوده است. در آن هنگام است كه پشيمان خواهد شد. و لا حول
و لا قوّة الّا باللّه الْعَلى العظيم. [1]
ملاحظه:
از اين بيان امام (ع) استفاده مىشود كه هدف اساسى مأمون از ترتيب و تشكيل مجالس
بحث ومناظره صرفاً سياسىبوده آنهم براىكوبيدن و مجابكردن حضرترضا (ع).
2- پخش شايعات دروغين
پخش
شايعات بىاساس عليه امام رضا (ع) يكى ديگر از اقدامات مأمون جهت بىاعتبار كردن
آن حضرت و بدبين نمودن مردم نسبت به او بود.
ابوصلت
از امام (ع) پرسيد: يابن رسولاللَّه! اين سخنچيست كهمردمازقول شمامىگويند؟
امام
(ع): چه سخنى؟
ابوصلت:
مىگويند: شما مدّعى هستيد كه مردم بندگان شمايند.
امام
(ع): اى پروردگارى كه آفريننده آسمانها و زمين و آگاه به غيب و شهادت هستى! تو
شاهدى كه من هرگز چنين ادعايى نكردهام و از پدرانم نيز چنين سخنى نشنيدهام. تو
آگاهى كه از سوى اين امت چه ستمهايى بر ما مىشود كه اين، يكى از آنهاست.
سپس رو به
ابوصلت كرد و فرمود: اى عبدالسّلام! اگر همه مردم- چنان كه مىگويند- بردگان ما
هستند، پس ما آنها را از چه كسى خريدهايم؟! [2]