اى زيد! آيا سخن اهل كوفه مغرورت كرده كه مى‌گويند: ذريّه فاطمه (ع) به خاطر عفت آن حضرت، بر آتش حرامند؟ اين مخصوص حسن و حسين و فرزندان بى‌واسطه خود آن حضرت است. [و نه نوادگان و ...] اما اين كه موسى بن جعفر (ع) اطاعت خدا كند و روز را روزه بگيرد و شب را عبادت كند، و تو خدا را نافرمانى كنى، آنگاه هر دوى شما روز قيامت برابر باشيد، تو نزد خدا عزيزتر از اويى!

على بن حسين (ع) مى‌فرمود: نيكوكارِ از ما پاداش دو برابر دارد و بدكارِ از ما، عذاب مضاعف خواهد داشت. [1]

حسن بن جهم مى‌گويد:

نزد امام رضا (ع) بودم كه زيد بن موسى- برادر آن حضرت- هم بود و امام‌رضا (ع) به او مى‌فرمود:

اى زيد، از خدا بترس! ما به هر مقامى كه رسيده‌ايم، در سايه تقوا بوده است. هر كس كه تقوا نداشته باشد و از خدا مراقبت و حساب نداشته باشد از ما نيست، ما هم از او نيستيم.

اى زيد! بپرهيز از اينكه به بعضى از شيعيان ما توهين كنى كه صولت و هيمنه تو به سبب آنان است، و در نتيجه نورِ تو برود.

اى زيد! مردم، شيعيان ما را از آن جهت مورد خصومت و دشمنى قرار مى‌دهند و مال و جانشان را حلال مى‌شمارند كه نسبت به ما محبّت و دوستى دارند و به ولايت ما معتقدند.

اگر تو هم به اينان بدى كنى، به خود ستم كرده و حق خود را باطل نموده‌اى.

(حسن بن جهم مى‌گويد:) آن گاه امام رو به من كرد و فرمود:

يَابْنَ الْجَهْمِ! مَنْ خالَفَ دينَ اللَّهِ فَابْرَأْمِنْهُ كائِناً مَنْ كانَ مِنْ اىِّ قَبيلَةٍ كانَ، وَ مَنْ عادَ اللَّهَ فَلا تُوالهِ كائِناً مَنْ كانَ مِنْ اىِّ قَبيلَةٍ كانَ.

اى پسر جهم! هر كس با دين خدا مخالفت كند، از او بيزارى بجوى، هر كس و از هر قبيله‌اى كه باشد، و هر كس با خدا دشمنى كند، با او دوستى و موالات مكن، هر كس و از هر قبيله‌اى كه باشد.

گفتم: يابن رسول اللّه! چه كسى با خدا دشمنى مى‌كند؟

فرمود: هر كس كه خدا را معصيت مى‌كند. [2]

[1] - عيون اخبار الرضا (ع)، ج 2، ص 257

[2] - همان، ص 260