مرد خارجى گفت: بر كار تو اشكالى وارد نيست. گواهى مى‌دهم كه تو هم فرزند پيامبر و هم صادق هستى. [1]

خلق و خوى محمّدى (ص)

بخش فضائل و مكارم اخلاقى پيشواى هفتم (ع) را با فرازهايى از خلق محمّدى آن گرامى از زبان ابراهيم بن عبّاس به پايان مى‌بريم:

هرگز نديدم كه حضرت رضا (ع) با سخنش به احدى جفا كند.

هرگز كلام كسى را قطع نمى‌كرد تا از سخن فارغ شود.

هرگز- با داشتن قدرت- نيازمندى را (از در خانه‌اش) ردّ نكرد.

هرگز در حضور ديگران پايش را دراز نمى‌كرد.

هرگز غلامان و خدمتكاران را فحش و ناسزا نمى‌گفت.

هرگز (در حضور كسى) آب دهانش را روى زمين نمى‌انداخت، قهقهه سرنمى‌داد. خنده‌اش تبسّم بود.

در خلوت و تنهايى، سفره‌اش را مى‌گسترد و همه غلامان، حتى دربان و كارپرداز خانه را هم بر سفره مى‌نشانيد .... [2]

[1] - بحارالانوار، ج 49، ص 55-56

[2] - عيون اخبار الرضا (ع)، ج 2، ص 197؛ لازم به يادآورى است كه مطالب اين درس و درس پيشين با اندكى تغيير از كتاب «مجموعه آثار» دومين كنگره جهانى حضرت رضا (ع)، ج 3، مقاله جواد محدثى برگرفته شده است