در واقعه حَرّه او مشاور و ياور مسلم بن عقبه شد و مسلم ضمن نامه‌اى به يزيد از كمكها و راهنماييهاى او اظهار خرسندى و تشكر كرد.»

قتل عام توابين در زمان مروان انجام شد. «2»

عبدالملک بن مروان

عبدالملك دومين خليفه مروانى بود كه با مرگش، پدرش در رمضان سال 65 خليفه شد. در دوران خلافت او، هرج و مرج و شورش بخشهاى زيادى از قلمرو اسلام را در برگرفته بود. او توانست در طول مدت حكومت خود شورشها را سركوب كند و سيطره اقتدارش را بر سراسر كشوراسلامى گسترش دهد.

در ابتداى حكومت عبدالملك، مختار در عراق قيام كرد و فرماندهان سپاه عبدالملك به دست او كشته شدند. فرمانده سپاه عبدالملك در مدينه نيز به دست ابن‌زبير كشته شد. در مصر طرفداران ابن زبير شورش كردند و مُصعب بن زبير به فلسطين لشكركشى كرد. پادشاه روم نيز به سوى شام لشكر كشيد و در مقر خلافت اموى- شام- نيز مخالفان شوريدند و زندانها را شكستند و زندانيان را آزاد كردند و.

عبدالملك با توسل به سياست و زور همه شورشها را سركوب يا خاموش كرد و در سال 86 از دنيا رفت. «3»

هنگام مرگ چنين آرزو كرد: كاش من به جاى خليفه، بنده مردى بيابانى بودم و گوسفند مى‌چرانيدم. «4»

سيره عبدالملك: او حكومت خود را بر پايه زور و نيزه بنيان گذارد. نوشته‌اند وقتى به او مژده خلافت دادند، قرآنى را كه پيش رو داشت و هميشه تلاوت مى‌كرد بر هم نهاد و گفت: اين آخرين ملاقات ماست! در حالى كه قبل از آن در مسجد مى‌نشست و