هيچ كدام از مانيست مگر اين كه يا كشته شده يا مسموم شده است.»

و مورخان نيز گفته‌اند كه آن بزرگوار به دست وليد بن عبدالملك مسموم شد.1 و شايد وقتى هشام بن عبدالملك در طواف جلال و حشمت آن حضرت را ديد - همان زمان كه فرزدق به معرفى امام پرداخت - حقد و كينه‌اش را به دل گرفت و برادرش وليد را به مسموم كردن آن بزرگوار واداشت.2

آن بزرگوار در بقيع دفن شد. وقتى رحلت كرد، همه مردم مدينه سوگوار شدند و در پى جنازۀ مبارك آن حضرت خارج شدند و مدينه همچون روزى شد كه رسول خدا صلى اللّه عليه و آله از دنيا رفت.3

[1] - فصول المهمه، ابن صباغ مالكى، ص 209

[2] - منتهى الامال ج 2 ص 39

[3] - اصول كافى، كتاب الحجه، باب الاشاره و النص على الحسن بن على (ع)