اهل‌بيت نيز انگشت شمارند و حفظ اين طرفداران كم براى آينده كارى لازم و ضرورى است و امام بايد طورى عمل كند كه دشمن قهار و خونريز، بهانه‌اى براى هجوم به او و طرفدارانش پيدا نكند.

اهميت كار امام در اين دوره‌

با در نظر گرفتن وضعيت شيعيان پس از واقعه كربلا و مقايسه آن با وضعيت هنگام وفات امام سجاد، به اهميت كار امام پى مى‌بريم. حادثه اسف‌بار و فجيع كربلا، رعب و ترس عظيمى در دل مسلمانان و طرفداران اهل‌بيت ايجاد كرد. آنان ديدند و يا شنيدند كه حاكم زمان، دختر زاده رسول خدا را كه در همه جهان اسلام به عظمت، قداست و اعتبار شناخته شده و معروف بود با قساوت و بى‌رحمى كشت و مردان خاندان و ياران اندكش را از دم تيغ گذراند و خانواده محترمش را به اسارت برد و هنوز مدت كمى از اين واقعه غم بار نگذشته بود كه شهر مقدس مدينه و حرم رسول خدا را مورد هجوم قرار داد و خون و ناموس و اموال مهاجر و انصار را مباح كرد و به خانه خدا هجوم برد و آن را به آتش كشيد. اين اقدامات جنون آميز حكومت، نَفَسها را در سينه‌ها حبس كرد و به كسى جرأت مخالفت و گردن فرازى نداد و اخبار جعلى عالمان دربارى نيز به يارى خنجر و نيزه رسيد و زمينه طورى شد كه ديگر كسى محب اهل بيت نبود. «1»

امام صادق (ع) فرمود:

«بعد از شهادت امام حسين جز سه نقر بقيه مردم مرتد شدند.» «2»

امام سجاد در جواب منهال بن عمرو كه جوياى حال ايشان شد، فرمود:

«مانند بنى‌اسرائيل در بين فرعونيان شده‌ايم كه پسرانشان را مى‌كشند و زنانشان را زنده نگه مى‌داشتند.» «3»