«او زينت عبادت كنندگان، پيشواى زاهدان، آقاى باتقوايان و امام مؤمنان است. سيره و رفتارش شهادت مى‌دهد كه فرزند صالح رسول خداست و سيمايش بر مقام قرب و نزديكى او با خدا دلالت دارد و دم مسيحايى‌اش ثابت كننده مناجاتها و شب زنده‌داريهايش و روگردانى‌اش از دنيا گوياى زهدش مى‌باشد. پستان تقوا برايش پرشير شد و برآن اوج گرفت و انوار هدايت بر او تابيد و ره يافت. ذكرهاى عبادت با او الفت گرفت و همنشين و مأنوس عبادت شد و بر وظايف بندگى استمرار ورزيد و به زيورهاى بندگى آراسته شد. چه بسيار شبهايى را كه براى پيمودن راه آخرت به سوارى گرفت و تشنگى روزهاى تابستان را راهنمايى به سوى سفر رستگارى ساخت. كرامات و كارهاى خارق العاده او مورد نظر چشمهاى بينا و ثبت شده در آثار متواتر است و شهادت داده شده كه از پادشاهان آخرت است.» «1»

عبدالعزيز سيد الاهل گويد:

«اگر چيزى حق فخر كردن داشته باشد، آن، قلمى است كه سيره على بن الحسين را تنظيم كرده است. او را سزاوار است كه ادعاى مجد و بزرگوارى كند و بر مدادها و قلمها عزّت بفروشد.» «2»

منش، روش و اخلاق كريمانه و بزرگوارانه، آن حضرت را شخصيتى محبوب، قابل احترام و شايسته بزرگداشت جلوه داده بود به طورى كه همه از دوست و دشمن او را بزرگ مى‌داشتند و شكوه، جلال و هيبت آن بزرگوار تمام قلبها را پركرده بود، يزيد بن معاويه، هتّاك، ستمگر، قدرتمند و جانى خون آشام بعد از واقعه «حَرّه» دستور داد از مردم مدينه اعتراف و بيعت بگيرند براينكه «برده و غلام زَرخريد يزيد» هستند و تنها امام سجاد (ع) را استثنا كرد و از او به عنوان برادر و پسر عمو بيعت گرفت.

در اين صفحات به نمونه‌هايى از اخلاق و رفتار شايسته آن بزرگوار اشاره مى‌كنيم.

1- عبادت و بندگى‌

امام سجاد (ع) در ميدان عبادت و بندگى گوى سبقت را از تمام همگنان ربود به طورى كه همه معترفند او آقا و زينت عبادت كنندگان بود. آن قدر به پيشگاه خداوند پيشانى بر خاك ساييد كه همه مواضع سجده‌اش پينه بست و هر سال دو بار پينه‌ها را