ابهام قرار دارد. زندگى پرماجرا وسراسر مبارزه آن حضرت، نه درتاريخ ونه درگفتار محدثان و شرح حال نويسان، هرگز به شكل مرتب و پيوسته منعكس نگشته و زمان و خصوصيات كمى و كيفى بيشتر حوادث آن تعيين نگرديده است. پژوهشگر بايد با تكيه بر سخنان و روايات پراكنده، شواهد و قراين تاريخى و ملاحظه جريانهاى كلّى زمان، ومقايسه هر روايت با اطلاعاتى كه درباره اشخاص يا حوادث ياد شده درآن، از منابع ديگر مى‌توان به دست آورد، زمان ومكان و خصوصيات حادثه را كشف كند.

طبيعت كار پنهانى- در صورتى كه با اصول درست پنهانكارى همراه باشد- اين است كه همواره پوشيده بماند، چه در زمان وقوع حادثه وچه پس از آن، چرا كه راز دارى و پنهانكارى صاحبانش نمى‌گذارد پاى نامحرمى بدانجا برسد. هرگاه آن كار به ثمر برسد و گردانندگان و عاملانش بتوانند قدرت را در دست گيرند. خود، اسرار و دقايق كار خويش را بر ملا خواهند كرد؛ چنانكه بسيارى از ريزه‌كاريها، فرمانهاى خصوصى وتماسهاى محرمانه عباسيان با پيروان و نيروهاى تشكيلاتشان در دوران مبارزه، پس از به قدرت رسيدن آنان بازگوشد و درتاريخ ثبت گشت.

بدون شك اگر نهضت جعفرى نيز به ثمر مى‌رسيد و قدرت و حكومت دراختيار امام صادق (ع) قرار مى‌گرفت، امروز از همه رازهاى سربه مهر دعوت علوى و تشكيلات همه جا گستر و بسيار محرمانه آن درآن روز، مطلع مى‌شديم و هم اكنون تاريخى روشن و گويا نسبت به همه ابعاد زندگى آن حضرت در پيش رو داشتيم. [1]

[1] - برگرفته شده از پيشواى صادق (ع)، ص 64-65