اختلافات خود برحذر داشته است، و اين روشن ترين دليل براى اثبات عدم مشروعيت خلافت عباسيان از ديدگاه امام صادق (ع) است.

- يكى از دبيران و دولتمردان بنى اميّه خدمت امام صادق (ع) رسيد و اظهار داشت:

من مسؤوليت ديوان بنى اميه را بر عهده داشتم و از اين راه- به ناحق- اموال زيادى گرد آوردم. امام (ع) خطاب به وى فرمود:

اگر بنى اميّه كسانى را نداشتند كه برايشان بنويسند، اموال عمومى را برايشان گرد آورند و در حمايت از ايشان بجنگند و در جماعتشان حضور پيدا كنند، آنان هرگز قادر نبودند حق ما را بستانند و چنانچه مردم آنان را تنها مى‌گذاشتند تهيدست بودند.

فرد ياد شده از امام (ع) راه چاره خواست. امام به وى فرمان داد همه اموال را به صاحبانشان بازگردان. آن را كه مى‌شناسى حقش را باز پس ده و آن را كه نمى‌شناسى از سوى او به مقدار حقش صدقه بده. اگر چنين كردى من بهشت را براى تو تضمين مى‌كنم.

مرد، دستور امام را اجرا كرد و تمامى دارايى‌اش، حتى لباس تنش را در اين راه داد.

بگونه‌اى كه دوستانش لباسى به وى هديه كردند. چون از دنيا رفت امام صادق (ع) به يكى از دوستانش فرمود: ما به عهد خود در مورد دوستت وفا كرديم. [1]

[1] - اثبات الهداة، ج 3، ص 83- 84. به اختصار.