الامامة، كتاب الدّلالة على حدث الاجسام، كتاب الرّدّ على الزّنادقة، كتاب التّوحيد، كتاب الردّ على اصحاب الاثنين و .... [1]

حمايت جدّى هشام از حريم امامت و چيره دستى‌اش در بحث و مناظره، دشمنان را به وحشت انداخت. هارون الرشيد، وى را تحت تعقيب قرار داد و قصد جانش كرد.

هشام دچار وحشت شد و به كوفه گريخت و همين مسأله موجب مرگش شد. [2]

هشام بن سالم‌

وى نيز از اصحاب گرانقدر امام صادق (ع) بود كه علاوه بر مهارت در فقه، در علم كلام، سرآمد مردم زمان خود بود و گمراهان و شكّاكان در مسائل عقيدتى را با منطق قوى و بيان شيواى خود، به حق، رهنمون و يا حجت را بر ايشان تمام مى‌كرد.

وى نيز همچون هشام بن حكم به دليل مهارت و چيره دستى‌اش در مسائل عقيدتى از سوى امامان (ع) اجازه بحث و مناظره با مخالفان داشت.

امام صادق (ع) مرد شامى را كه تقاضاى مناظره با آن حضرت كرده بود، در مسأله توحيد به هشام بن سالم ارجاع داد [3] و اين، بيانگر اعتماد آن گرامى به وى در بحث و مناظره حساسترين و پيچيده‌ترين مسأله اعتقادى است.

شيخ مفيد، هشام بن سالم را از رؤسا و شخصيتهاى برجسته‌اى معرفى كرده كه صلاحيّت فتوا و بيان احكام الهى را داشتند و مردم مى‌توانستند مسائل مربوط به حلال و حرام خدا را از آنان فرا بگيرند.

هشام، علاوه بر آنكه داراى اصلى از «اصول اربعماه» اى كه پيش از اين بدان اشاره كرديم، بود، نوشته‌هاى ديگرى نيز در زمينه‌هاى فقه، تفسير و اعتقادات داشت. [4]

مؤمن طاق‌

[1] - براى آگاهى بيشتر از كتابهاى وى به رجال نجاشى، ص 433 رجوع كنيد

[2] - معجم رجال الحديث، ج 19، ص 275-277

[3] - رجال كشى، ج 2، ص 556

[4] - همان مدرك