كرده است!

وليد به كارگزار خود در كوفه دستور داد پيكر مطهّر زيد بن على را كه از زمان شهادتش چهار سال مى‌گذشت و هنوز بر بالاى دار بود، از دار پايين بياورند و بسوزانند و خاكسترش را در دريا بپراكنند. [1]

وى در اقدامى ديگر، قيام يحيى بن زيد را سركوب كرد و او را به شهادت رسانيد و پيكرش را بر دار آويخت. جنازه يحيى همچنان بالاى دار بود تا زمانى كه ابومسلم بر خراسان مسلط شد، آن را پايين آورد و بر آن نماز گزارد و دفن كرد. [2]

3- ديگر خلفاى بنى اميّه‌

با كشته شدن وليد، به سال 126، فرزندش يزيد به حكومت رسيد ولى زمامدارى وى بيش از شش ماه به طول نيانجاميد.

پس از يزيد، برادرش ابراهيم به قدرت رسيد. ديدگاهها درباره وى مختلف بود.

بعضى او را خليفه مى‌دانستند، بعضى امير و بعضى نه خليفه و نه امير. تا آنكه پس از گذشت هفت روز از دستيابى‌اش به قدرت، مروان بن محمد بر وى يورش برد و او را به قتل رسانيد و خود بر تخت سلطنت نشست. مدت سلطنت وى نزديك شش سال به طول انجاميد، تا آنكه در سال 132 به قتل رسيد و با كشته شدن وى پرونده حكومت هزار ماهه امويان بسته شد. [3]

ويژگى مهم دوران شش ساله حكومت اين سه نفر از خلفاى اموى، نابسامانى اوضاع سياسى مملكت، اختلافات و كشمكشهاى دولتمردان با يكديگر، ناامنى و هرج و مرج در نقاط مختلف كشور و افزايش موج نارضايتى، شورش و قيامهاى مردمى عليه حكمرانان اموى بود. به خاطر بروز همين مشكلات، خلفاى اين دوره نه فرصت آن را يافتند كه مانند ديگر خلفا به عياشى و خوشگذرانى بپردازند و نه وقت و امكان آن را پيدا

[1] - ر. ك: كامل ابن اثير، ج 5، ص 272

[2] - ر. ك: كامل ابن اثير، ج 5، ص 272

[3] - ر. ك: الفخرى، ص 136-138، اخبار الطّوال، ص 349-351 و كامل، ج 5، ص 291-429