ولادت او بسيار مسرور مى‌شدند، اينك كه وعده حق تحقق پيدا كرده و پيشگوييهاى رسول اكرم (ص) و جانشينان حضرت جامه عمل پوشيده و آن مولود مسعود به عنوان تنها فرزند خانواده چشم به جهان گشوده است، پدر بزرگوارش به جاى مژده خبر ولادت او به همگان، بويژه شيعيان، كودك و حتّى خبر ولادت او را از عموم مردم و حتّى از كسانى كه به عنوان خدمتگزار در خانه آن حضرت رفت و آمد دارند، پوشيده مى‌دارد.

حضرت مهدى (عج) مى‌ديد كه سياست «پنهان كارى» از سوى پدرش در وجود او محدود نمى‌شود، بلكه آن حضرت به منظور تحقق بخشيدن اهداف بلند امامت و سر در گم كردن دست‌اندركاران حكومت عبّاسى، در مورد امامت نسبت به مادر حضرت مهدى نيز اين سياست را دنبال مى‌كند، ليكن بگونه‌اى ديگر. به عنوان نمونه:

در منابع تاريخى براى «نرجس» نامهاى ديگرى از قبيل «سوسن»، «حكيمه»، «ريحانه»، «سبيكه»، «صقيل» و ... ثبت شده است. [1]

«نرجس خاتون» پيش از آنكه به كانون امامت راه پيدا كند، بيش از يك نام نداشت، ولى پس از ورود به بيت امامت به نامهاى مختلفى- از جمله نامهاى ياد شده- خوانده مى‌شد. به احتمال قوى فراخوانى وى به نامهاى متعدد، انگيزه سياسى داشته است. امام هادى و امام عسكرى عليهماالسلام كه مى‌دانستند «نرجس» به خاطر انتساب به حضرت مهدى (عج) تحت تعقيب حكومت عباسى قرار خواهد گرفت و چه بسا دستگير شده، روانه زندان خواهد شد، براى حفظ او و فرزند گراميش و براى اينكه مسأله را در ذهن دشمنان دگرگون جلوه دهند، هر از چند مدت، او را به نامى مى‌خواندند تا مأموران سر در گم شوند و ندانند كه صاحب كدام نام به حضرت مهدى (عج) باردار است و كدام يك از اين نامها مادر ويران كننده كاخهاى ستم است. [2]

بدون شك، اين خط مشيها و سياستهاى حساب شده از ديد تيز بين حضرت مهدى (عج) پنهان نبود و او ضمن آنكه در تمامى اين خط مشيها در كنار پدر بود، با بهره‌گيرى از سياستهاى پيشواى يازدهم، توانست كشتى امامت را برغم ناآرام و طوفانى‌

[1] - ر. ك. تاريخ الغيبة الصغرى، ص 242؛ الغيبة، ص 241

[2] - براى آگاهى بيشتر به تاريخ الغيبة الصغرى، ص 242-243 رجوع كنيد