نام کتاب : تاریخ زندگانی امام مهدی نویسنده : رفیعی، علی جلد : 1 صفحه : 34
بهرهورى از وجود خورشيد تابناكى همچون امام هادى (ع)،
به تاريكى و سيهروزى روى آورد و راه عياشى، شرابخوارى و لهو و لعب در پيش گرفت و در
اين راه انحرافى تا آنجا پيش رفت كه امام هادى (ع) او را از خانواده خود طرد كرد و
در سخنى به ياران خود فرمود:
از فرزندم جعفر دورى گزينيد، زيرا او به منزله نمرود،
فرزند نوح است كه خداوند دربارهاش فرمود: نوح گفت: همانا فرزندم از خاندان من است.
خداوند فرمود: اى نوح! او از اهل تو نيست، او عملى ناشايست است. [1]
ما در ضمن اين درس، نخست به مهمترين گرايشها و فعّاليّتهاى
ضدّ مذهبى جعفر اشاره كرده، سپس موضع حضرت مهدى (عج) را در برابر او بيان مىكنيم.
گرايشها و فعّاليتهاى ضد مذهبى جعفر
گرايشها و تلاشهاى ضد مذهبى جعفر در موارد زير خلاصه مىشود.
الف- روى آوردن به فسق و فجور و لهو و لعب
بارزترين ويژگى جعفر كذّاب كه اساس و منشأ ديگر خصوصيتهاى
وى به شمار مىرود، پشت كردن او به تعاليم انسانساز اسلام و رهنمودهاى امامان عليهمالسّلام
و روى آوردن به گناه و نافرمانى پروردگار بود. ترك نماز و نوشيدن شراب، دو گناه بزرگ
و نابخشودنى است كه متأسفانه در پرونده سياه جعفر به چشم مىخورد. [2]
بىبندوبارى و لااباليگرى جعفر به حدى از شهرت رسيده بود
كه همگان از آن مطّلع بودند. «احمد بن عبيداللّه خاقان» در پاسخ فردى كه از وضع جعفر
پرسيده بود، گفت:
جعفر آشكارا مرتكب فسق مىشود. فردى بىبندوبار و شرابخوار
است. وى پستترين و لاابالىترين مردى است كه من ديدهام. فردى احمق، ميخواره، پست
و سبكسر است. [3]