نام کتاب : تاریخ زندگانی امام مهدی نویسنده : رفیعی، علی جلد : 1 صفحه : 39
شما دروغ مىگوييد و به برادرم چيزى نسبت مىدهيد كه وى
آن را انجام نمىداده است.
آنچه شما عنوان مىكنيد، علم غيب است و جز خدا كسى داناى
به غيب نيست. [1]
موضعگيرى امام زمان (عج) در برابر جعفر
حجّت حق، هر چند پس از شهادت پدر بزرگوارش در پس پرده
غيب قرار گرفت و از چشم عموم مردم پنهان گشت و همين خلأ موجب شد تا جعفر از آن بيشترين
سوء استفاده را بكند، ليكن نسبت به فعّاليتهاى ضد مذهبى جعفر، بىتفاوت نبود و در مواقع
لزوم در برابر آنها موضع مىگرفت. اين موضعگيريها به دو صورت انجام مىشد: به صورت
مستقيم و به صورت توقيع از طريق سفيران خود. در اينجا به نمونههايى از موضعگيريهاى
آن حضرت در برابر فعّاليتهاى عمويش جعفر اشاره مىكنيم.
الف- در جريان اقامه نماز بر پيكر پيشواى يازدهم
(ع)
امام زمان (عج) وقتى ديد، جعفر همراه شيعيان حاضر جلو
رفت تا بر پيكر امام عسكرى (ع) نماز بگزارد، سكوت و غيبت را روا ندانست و در پيش روى
او ظاهر شد و با قاطعيّت فرمود:
«تَأَخَّرْ يا عَمِّ! فَانَا
احَقُّ بِالصَّلوةِ عَلى ابى»
اى عمو! پس برو، كه من براى نماز گزاردن بر پدرم (از تو)
سزاوارترم.
سپس خود جلو ايستاد و در حضور آن همه جمعيّت بر پيكر پدر
ارجمندش نماز گزارد [2] و با اين موضعگيرى بجا توطئه جعفر را خنثى كرد.
ب- در برابر ادعاى امامت جعفر
دومين موضعگيرى امام در برابر جعفر مربوط مىشود به اصل
مسأله امامت كه