مأمور شده‌ام به ابوالقاسم، حسين بن روح وصيت كنم (و امر نيابت را به او واگذار نمايم) من (با شنيدن اين سخن) از بالاى سر او برخاستم و دست ابوالقاسم را گرفتم و بر جاى خويش نشاندم و خود در پايين پايش قرار گرفتم. (1)

حسين بن روح مدت 21 سال عهده‌دار منصب سفارت بود و سرانجام در ماه شعبان، سال 326 هجرى ديده از جهان فرو بست. (2)

على بن محمّد سَمُرى‌

ابوالحسن، على بن محمّد سمرى آخرين سفير حضرت ولى عصر (عج) است. وى از اصحاب امام عسكرى (ع) بود (3) و پيش از درگذشت حسين بن روح از سوى وى- به امر امام زمان (عج)- به مقام سفارت پس از او منصوب شد (4)، ليكن مدت سفارتش بيش از سه سال به طول نينجاميد.

دوران كوتاه سفارت سَمُرى با خلافت دو تن از خلفاى عباسى به نام «راضى» و «متّقى» همزمان بود. جامعه اسلامى در اين دوران همچون دوران سفراى پيشين و حتّى بيشتر از آن گرفتار ظلم و جنايت و آدم‌كشى سردمداران عباسى بود. شدّت اختناق و فشار عليه پيروان اهل بيت بحدّى بود كه حسين بن روح در بسيارى از موارد ناچار به «تقيّه» بود. (5)

اين فشار و اختناق در دوران سفارت على بن محمّد سمرى نيز ادامه داشت و آن بزرگوار بيش از ديگر سفيران از طرف رژيم خون آشام عباسى در رنج و آزار بود و شايد يكى از علّتهاى مهمّ پايان يافتن دوران سفارت با درگذشت سَمُرى و تعلّق مشيّت حقّ بر آغاز غيبت كبرى همين مسأله باشد.

على بن محمّد سمرى، در نيمه شعبان سال 329 هجرى درگذشت (6) و با رحلت او باب سفارت بسته شد و دوران غيبت صغرى پايان گرفت

-------------------------------.

(1) - الغيبة، ص 226

(2) - همان مدرك، ص 238

(3) - ر. ك. جال شيخ طوسى، ص 432

(4) - الغيبة، ص 242

(5) - ر. ك. الغيبة، ص 237

(6) - الغيبة، ص 242