ايشان از سوى خدا همواره مورد تأييد هستند.

بديهى است مقام چنين مردمى كه نه پيامبرشان را ديده‌اند و نه امام زمانشان را ولى- برغم آن همه راههاى انحرافى و دامهاى شيطانى كه در برابرشان گسترده شده- بدانان ايمان راسخ پيدا كرده و در راه ولايتشان استوار مانده‌اند، بمراتب بالاتر از مقام كسانى است كه محضر آن بزرگواران را درك كرده و پس از ديدن معجزه يا كرامتى به ايشان گرويده‌اند. رسول خدا (ص) فرمود:

«انَّ اعْظَمَ النَّاسِ يَقينًا قَوْمٌ يَكُونُونَ فى آخِرِ الزَّمانِ لَمْ يَلْحَقُوا النَّبِىَّ وَ حُجِبَ عَنْهُمُ الحُجَّةُ فَآمَنُوا بِسَوادٍ فى بَياضٍ» [1]

والاترين مردم از نظر يقين، قومى هستند در آخر الزمان كه پيامبر (ص) را درك نكرده‌اند و حجّت خدا از آنان پوشيده داشته شده است. آنان به (صرف ديدن) مركّب سياه روى كاغذ سفيد، ايمان آورده‌اند.

در روايت ديگرى كه از رسول اكرم (ص) نقل شده، براى هر يك از آنان پاداشى پنجاه برابر پاداش يك فرد در زمان رسول خدا (ص) منظور شده است:

«سَيَأْتى قَوْمٌ مِنْ بَعْدِكُمْ الرَّجُلُ الْواحِدُ مِنْهُمْ لَهُ اجْرُ خَمْسينَ مِنْكُمْ ...

قالُوا: يا رَسُولَ اللَّهِ! نَحْنُ كُنَّا مَعَكَ بِبَدْرٍ وَ حُنَيْنٍ وَ احُدٍ وَ نَزَلَ فينَا الْقُرْآنُ. فَقالَ:

انَّكُمْ لَوْ تَحْمِلُوا لِما حَمَلُوا لَمْ تَصْبِرُوا صَبْرَهُمْ» [2]

پس از شما قومى خواهند آمد كه پاداش هر يك از آنان برابر پاداش پنجاه نفر از شماست.

گفتند: اى رسول خدا! ما در نبردهاى بدر، حنين و احد در محضر شما شركت كرديم و قرآن در ميان ما نازل شد (چگونه آنان از ما برترند؟) فرمود: اگر آنچه برآنان روى خواهدداد، بر شما روى مى‌آورد، نمى‌توانستيد چون آنان شكيبايى پيشه‌كنيد.

امام خمينى رضوان اللّه عليه در وصيّت نامه سياسى الهى‌اش در همين ارتباط مى‌فرمايد:

[1] - بحارالانوار، ج 52، ص 121

[2] - الغيبة، ص 275 و منتخب الاثر، ص 515. شايد (لو تَحْمِلُونَ‌) درست باشد