با وى زنا كرد!

و بدين روش، عمر دوّمين خليفه معاصر امام هادى عليه السلام سپرى شد و سرانجام پس از ابتلاى به بيمارى لاعلاجى كه از افراط در شهوترانى و عيّاشى ناشى شده بود با ذلّت جان سپرد. [1]

متوكّل‌

متوكّل، سوّمين خليفه معاصر امام هادى عليه السلام است كه پس از برادر خود واثق به حكومت دست يافت و دوران زمامدارى‌اش چهارده سال و اندى- يعنى تا سال 247- به طول انجاميد.

متوكّل، عنصرى پليد، جنايتكار و مطرود همه بود؛ چندان كه برادرش واثق نيز بر او خشم گرفته او را از خود طرد كرده بود، حتّى محمّد بن عبدالملك زيّاتِ ستم‌پيشه حاضر نشد از او نزد خليفه وساطت كند. [2]

اميرمؤمنان عليه السلام در خطبه‌اى كه ضمن آن، خلفاى عباسى را پيش‌بينى نموده از متوكل چنين ياد كرده است:

«وَ عاشِرُهُمْ اكْفَرُهُمْ يَقْتُلُهُ اخَصُّهُمْ بِهِ.» [3]

دهمين ايشان (خليفه بنى‌عباس) كافرترين آنهاست كه نزديكترين فرد به وى، او را خواهد كشت.

وى با چنين سابقه و روحيه‌اى و در سن 26 سالگى زمام امور مسلمانان را به دست گرفت. طبيعى بود كه تمام همت خود را صرف سركوبى مخالفان، بويژه علويان، عياشى و رونق دادن به بزمهاى شاهانه و زراندازى و تجمل‌پرستى كند. در درس بعدى جنايات خلفاى عباسى اين دوره را در حق خاندان پيامبر صلى الله عليه و آله به تفصيل بيان خواهيم كرد. پيش از

[1] - حياة الحيوان الكبرى، دميرى، ج 1، ص 83

[2] - الامام الهادى من المهد الى اللحد، ص 37

[3] - مناقب، ج 2، ص 276؛ بحارالانوار، ج 41، ص 322