همواره از آنان نزد متوكّل سعايت كرده و به وى سفارش مى‌كردند تا با ايشان بدرفتارى كند.

متوكّل براى بدبين كردن افكار عمومى نسبت به علويان، شاعران مزدور را جذب و آنان را وادار مى‌كرد تا عليه خاندان پيامبر صلى الله عليه و آله شعر بسرايند و او در ازاى اين نوكرى، پول و منصب به آنها مى‌داد.

تحقير علويان، در تنگنا قرار دادن آنان، به زندان افكندن ايشان و حتّى به شهادت رساندن آنان به جرم دوستى خاندان پيامبر صلى الله عليه و آله از اقدامات عادى اين خليفه عبّاسى در طول حياتش با اين قشر حق جو و آزاديخواه بود، و موجب شد آنان در جامعه احساس امنيّت نكنند و به شهرها و روستاها به صورت ناشناس پراكنده شوند و در حال خفا از دنيا بروند.

پرسش‌

1. براى حكمرانان اموى و عبّاسى چه چيزى اصل بود؟ و آنان در راه حفظ آن چه تلاشى مى‌كردند؟

2. ابوالفرج اصفهانى، موضع متوكّل نسبت به علويان را چگونه تبيين كرده است؟

3. علل شدّت عمل متوكّل در حقّ علويان چه بود؟

4. «ابن سكّيت» چه كاره بود و به چه جرمى توسط متوكّل به شهادت رسيد؟

5. حاكميّت جوّ فشار و ترور عليه علويان چه نتايج و پيامدهايى براى آنان به دنبال داشت؟