بلند بود. شانه هايى پهن، مفاصلى درشت و اندامى معتدل و ميانه داشت. [1]

فرزندان امام عليه السلام‌

در منابع تاريخى براى امام هادى عليه السلام پنج فرزند ذكر شده است، چهار پسر به نامهاى سيّد محمّد، امام حسن عسكرى عليه السلام، جعفر و حسين و يك دختر به نام عليّه.

سيّد محمّد

سيّد محمّد با كنيه ابوجعفر، فرزند بزرگ امام هادى عليه السلام و فردى جليل‌القدر و عظيم‌الشّأن بود؛ بگونه‌اى كه شيعيان و جز آنان گمان مى‌كردند امامت بعد از پدر به وى خواهد رسيد زيرا نزد شيعيان معروف بود كه امامت به پسر بزرگ منتقل خواهد شد در صورتى كه عيب و نقصى نداشته باشد. و محمّد نه تنها عيب و نقصى نداشت كه وجودش مجمع كمالات اخلاقى و نفسانى بود. ليكن مرگ او در زمان حيات پدرش بر اين پندار خاتمه داد.

زمانى كه امام هادى عليه السلام از مدينه به سامرّا برده شد فرزند خردسالش محمّد را در مدينه ترك كرد. محمّد پس از چند سال اقامت در مدينه به پدر پيوست و مدتى نزد آن حضرت بود ولى تصميم گرفت دوباره به مدينه باز گردد. در راه بازگشت چون به قريه «بلد» [2] رسيد بيمار شد و در حالى كه سنّش متجاوز از بيست سال بود در سال 252 در همانجا درگذشت و هم اكنون قبرش بين سامرّا و بغداد معروف است و مردم از همه طبقات بويژه دانشمندان، فقها و بزرگان مجتهدين و محدّثين به زيارتش مى‌روند. و در طول اين مدّت مرقد شريفش منشأ كرامات فراوانى بوده، بيماران زيادى شفا يافته و گرفتاران و حاجتمندان فراوانى به بركت توسّل به صاحب اين قبر، حاجت روا گشته‌اند.

[1] - حياة الامام على الهادى عليه السلام، ص 21 به نقل از: ماَثر الكبراء فى تاريخ سامرّا، ج 3، ص 20 و جوهرة‌الكلام فى مدح سادة الاعلام، ص 151

[2] - بين سامرّا و بغداد و در فاصلۀ حدود سى كيلومترى سامرّا قرار دارد