1. توده‌هاى مردم، اطراف امام عليه السلام جمع شده‌اند؛ در حدّى كه مى‌تواند براى حكومت خطرآفرين باشد.

2. اموال زيادى از نقاط مختلف جهان اسلامى براى امام عليه السلام فرستاده مى‌شود و دور نيست كه وى با اين اموال، سلاح تهيّه كند و در برابر حكومت عباسى به مقابله برخيزد.

3. بعيد به نظر نمى‌رسد كه امام عليه السلام- با موقعيّتى كه دارد و مقدّمات و زمينه‌هايى كه فراهم كرده است- دست به يك قيام كوبنده براى نابودى حكومت عباسى بزند. [1]

واكنش امام هادى عليه السلام‌

گزارش دهنده، بالاترين مقام حكومتى در مدينه؛ محتواى گزارش بسيار تند و برانگيزاننده؛ گزارش گيرنده، فردى پليد و دشمن سرسخت نسبت به مورد گزارش! همه اين جهات، پيشواى دهم عليه السلام را بر آن داشت تا در برابر اين توطئه حساب شده و خطرناك واكنش نشان دهد و در حدّ امكان آن را خنثى كند؛ از اين رو، او نيز نامه‌اى به متوكّل نوشت و در آن نامه از كينه توزيهاى كارگزار او و نيز بدرفتاريها و اذيّتهايش نسبت به خود گله كرد و براى اثبات دروغ بودن تهمتهاى وى دلايلى آورد تا متوكّل تصوّر نكند كه آنحضرت قصد سويى دارد و در صدد براندازى حكومت اوست. [2]

نامه امام عليه السلام تأثير مثبتى روى متوكّل گذاشت و او را بر آن داشت تا به درستى گفتار آن حضرت و دورى او از اين نسبت كه مى‌خواهد بر حكومت وى بشورد، اطمينان يابد و اين موضوع در نامه او به امام عليه السلام به صراحت بيان شده است؛ و بدين ترتيب، نقشه كارگزار نابكار مدينه با اقدام بجاى امام عليه السلام نقش بر آب شد.

توطئه تازه عليه امام عليه السلام‌

[1] - حياة الامام على الهادى عليه السلام، ص 234

[2] - ر. ك: حياة الامام على الهادى عليه السلام، ص 235؛ ارشاد مفيد، ص 333