به شما دارد.

اميرالمؤمنين، «عبداللَّه بن محمّد» را بخاطر جهالتش نسبت به حقّ شما و نيز توهين و اتّهام به شما از مقام سرپرستى امور جنگ و نماز در مدينه عزل كرد.

اميرالمؤمنين مى‌داند شما از اين اتّهامها بدور هستيد و در گفتار و كردار نيك خود صدق نيّت داريد و خود را شايسته آنچه شما را بدان متّهم كرده‌اند ندانسته‌ايد.

اينك اميرالمؤمنين، محمّد بن فضل را به جاى او گمارده و به او دستور داده است كه شما را گرامى داشته، حرمتتان را پاس بدارد و گوش به فرمان شما باشد، و بدان وسيله به خدا و اميرالمؤمنين تقرّب جويد.

اميرالمؤمنين مشتاق شماست و دوست دارد با شما تجديد عهد كند و شما را زيارت نمايد. اگر شما هم علاقمند به ديدار و ماندن نزد او هستيد، خود و هر كس از خانواده و دوستان و خدمتكارانتان را كه مايل هستيد برگزينيد و در فرصت و وقت مناسب بسوى ما آييد. زمان حركت، انتخاب راه و چگونگى توقف در بين راه، همگى با خود شماست، و در صورت تمايل، «يحيى بن هرثمه» خدمتكار اميرالمؤمنين همراه سربازانش در خدمت شما خواهند بود.

به او دستور داده‌ايم كه خدمتگزار شما باشد. پس از خدا طلب خير كن تا نزد امير در آيى. و بدان! هيچيك از برادران، و فرزندان و افراد خانواده و درباريان امير نزد او از شما گرامى‌تر نيست ....

ابراهيم بن عباس، جمادى الآخر، سال 243. [1]

چند نكته‌

1. متوكّل، برغم كينه و عداوتى كه نسبت به خاندان پيامبر صلى الله عليه و آله داشت در نامه خود به‌

[1] - ارشاد، ص 333