قراين و موضوعات روشنگر گستره فعّاليّتها و مبارزات امام عليه السلام در مدينه:

1. ارتباط مداوم دانش دوستان و علاقمندان به خاندان پيامبر صلى الله عليه و آله با امام عليه السلام و آمد و رفت چهره‌هاى سرشناس و نمايندگان مردم از مناطق دور و نزديك به خانه آن حضرت.

«دوايت. م. رونلدسن» پس از بحث مفصّلى درباره امام هادى عليه السلام مى‌نويسد:

گروه زيادى از مناطق شيعه‌نشين همچون عراق، ايران و مصر براى استفاده از محضر امام هادى عليه السلام بسوى مدينه شتافتند. [1]

2. سخن چينى و سعايت مزدوران عباسى از امام عليه السلام نزد متوكّل و تأكيد بر اينكه وجود آن حضرت در مدينه موجب خروج دو پايگاه مهمّ توحيد از تحت سيطره و حاكميّت عباسيان خواهد گشت.

3. ترتيب اثر دادن متوكّل به گزارشهاى رسيده و اقدام سريع وى جهت احضار امام عليه السلام به مركز خلافت و تحت نظر گرفتن آن حضرت در محلّه «عسكر».

4. شيوه مكاتبه متوكّل با امام عليه السلام و نحوه برخورد او با آن حضرت در نامه، و نيز انتخاب يكى از فرماندهان نظامى همراه سيصد سرباز براى انتقال پيشواى دهم به سامرّا.

5. اظهارنظر «يزداد» پزشك مخصوص دربار عباسى مبنى بر اين كه متوكّل از آن بيم داشت كه اگر امام عليه السلام در مدينه بماند مردم، به ويژه چهره‌هاى سرشناس به وى گرايش پيدا كرده و در نتيجه، حكومت از دست عباسيان بيرون رود؛ از اين جهت او را به سامرّا منتقل كرد.

6. آگاه ساختن افراد از بعضى جريانات سياسى. «خيران اسْباطى» مى‌گويد:

در مدينه خدمت على بن محمّد عليه السلام رسيدم. پرسيد:

- از واثق چه خبر؟

- جانم به فدايت در كمال سلامتى است. من به تازگى- يعنى ده روز است كه- از او جدا شده‌ام و او در سلامتى كامل بود.

[1] - ائمتنا، ج 2، ص 257، به نقل از: عقيدة الشيعه، ص 215