اى ابوعلى! به تو نيز همان دستوراتى را مى‌دهم كه به «ايّوب» دادم. و نيز به شما دستود مى‌دهم كه از اهالى بغداد و مدائن چيزى را كه براى شما مى‌آورند نپذيريد. و نيز براى ديدار با من به آنان وقت ملاقات ندهيد، و كسانى كه راكه از خارج قلمرو مأموريتى شما براى شما چيزى مى‌آورند، به وكيل ناحيه مربوط راهنمايى كنيد. لازم است هر يك از شما اين دستورات را پذيرفته و اجرا نمايد. [1]

دقّت در مضمون اين نامه‌ها، وظايف و حدود اختيارات وكلاى مستقل كه مسؤوليّت منطقه وسيعى را بر عهده داشته‌اند و نيز ارتباط وكلاى جزء با ايشان و در نهايت ارائه خطمشيهاى كلّى از سوى امام عليه السلام به آنان و حمايت و پشتيبانى ا زايشان را نشان مى‌دهد.

ارتباط و رهنمودهاى مستقيم‌

امام هادى عليه السلام علاوه بر استفاده از «شبكه وكالت» براى ايجاد ارتباط با پايگاههاى مردمى و ارائه رهنمودها و خطّ مشيهاى لازم به منظور حفظ و بالندگى جنبش مكتبى، در موارد بسيار بطور مستقيم با افراد تماس گرفته موارد لازم را به آنان تذكّر مى‌داد، يا از ايشان پشتيبانى كرده گرفتارى و مشكلاتشان را برطرف مى‌نمود، و بدين وسيله، جنبش مكتبى را پايدار و بالنده و اعضاى آن را از فروافتادن در دام «طاغوت زمان» و ايادى آن حفظ كرده به آينده‌اى روشن اميدوار مى‌ساخت. نمونه‌هاى زير روشنگر اين موضع امام عليه السلام است.

تذكّر به افراد

مردمى كه كارى براى امام عليه السلام انجام داده بود و به ازاء آن، مبلغ چهارصد درهم از حضرت طلب داشت. با دوست خودگفت: دويست درهم از اين پول را پارچه‌اى مى‌خرم‌

[1] - اختيار معرفة الرجال، ج 2، ص 800، رديف 992؛ بحارالانوار، ج 50، ص 224