«أَلسَّهْرُ أَلَذُّ لِلْمَنامِ وَ الْجُوعُ يَزيدُ فى‌ طيبِ الطَّعامِ.» [1]

بيدار ماندن (و شب زنده‌دارى) خواب را لذّتبخش‌تر مى‌سازد و گرسنگى موجب فزونى لذّت غذا مى‌شود.

علّامه مجلسى در تفسير و توضيح اين سخن نورانى امام عليه السلام مى‌نويسد:

امام عليه السلام با بيان اين جمله درصدد ترغيب پيروان خود به شب زنده‌دارى و گرفتن روزه در روز است. [2]

براستى، وقتى انسان شب را به بيدارى و عبادت بگذراند، خواب براى او لذّتبخش‌تر از هر چيزى خواهد بود، همان گونه كه گرسنگىِ ناشى از روزه، باعث فزونىِ خوشى و لذّت خوراك به هنگام افطار مى‌گردد.

سيره عبادى امام عليه السلام‌

امام نقى عليه السلام در مقام عبادت و راز و نياز با پروردگارش داراى برنامه‌اى منظّم و روشى ثابت و مستمرّ بود كه به منظور بهره‌مندى و الگوگيرى پيروان مكتب اهل‌بيت عليه السلام از «سيره عبادى» آن حضرت به پاره‌اى از موارد آن اشاره مى‌كنيم:

* روش پيشواى دهم اين بود كه بعد از اقامه نماز صبح نمى‌خوابيد و مشغول دعا و تلاوت قرآن مى‌شد. [3] دعاى مخصوصى از آن حضرت نقل شده است كه هر روز پس از نماز صبح مى‌خواند. در بخشى از اين دعاى شريف آمده است:

«اللّهُمَّ فَصَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ و آلِهِ وَ عَجِّلْ فَرَجى‌، وَ اقِلْنى‌ عَثْرَتى‌، وَارْحَمْ غُرْبَتى‌، وَارْدُدْنى‌ الى افْضَلِ عادَتِكَ عِنْدى‌، وَاسْتَقْبِلْ بى‌ صِحَّةً مِنْ سُقْمى‌، وَ سَعَةً مِنْ عَدْمى‌، وَ سَلامَةً شامِلَةً فى‌ بَدَنى‌، وَ بَصيرةً وَ نَظْرَةً نافَذَةً فى‌ دينى، وَ مَهِّدْنى‌ وَ اعِنيّى‌ عَلَى اسْتِغْفارِكَ وَاسْتِقالَتِكَ قَبْلَ انْ يَفْنَى الْاجَلُ، وَ يَنْقَطِعَ الْامَلُ، وَ اعِنّى‌

[1] - بحارالانوار، ج 75، ص 369

[2] - همان

[3] - حياة الامام على الهادى عليه السلام، ص 55