منادى: «ايْنَ الصّابِرونَ» و «ايْنَ الْمُتَصَبِّرونَ» تنها اينان بپا مى‌خيزند و پاسخ مثبت مى‌دهند.

نكته قابل توجه ديگر آنكه امام عليه السلام از شكيبايان بر ترك گناهان به «متصبّران» تعبير كرده كه به مفهوم پايدارى توأم با تحمّل تكلّف و زحمت است و اين مى‌رساند كه صبر و استقامت بر ترك گناهان در مقايسه با صبر بر اداى فرائض هم دشوارتر و هم- به مقتضاى «افْضَلُ الْاعْمالِ احْمَزُها» [1]

پاداشش در نزد خدا بيشتر است.

* كميابى پول حلال‌

سيّد بن طاووس به سند خود از «محمّد بن هارون جلّاب» نقل كرده و مى‌گويد: به مولايم على بن محمّد هادى عليه السلام عرض كردم: از پدرانتان براى ما روايت شده است كه زمانى بيايد كه هيچ چيزى از برادرى كه انيس و همدم باشد، و يا به دست آوردن يك درهم حلال، عزيزتر نباشد. امام عليه السلام فرمود:

اى محمّد! به نظر من برادرى كه انيس و همدم انسان باشد پيدا مى‌شود؛ امّا تو در زمانى زندگى مى‌كنى كه هيچ چيز در اين زمان از پول حلال و برادر دينى كه براى خشنودى خداى متعال با انسان دوست شود، كمياب‌تر نيست. [2]

توضيح: علّت كميابى پول حلال در بازار مسلمانان چيست؟ پاسخ آن را بايد در ناپرهيزى كاسبان در كسب و كار و آزمندى آنان در فراهم كردن پول از هر راه ممكن جستجو كرد.

مطلب ظريف ديگرى كه در كلام امام عليه السلام به چشم مى‌خورد اين است كه پيدا كردن دوستى كه انيس و همدم انسان باشد و به مصالح و منافع او بينديشد هر چند در عصر امام هادى عليه السلام و دوران پس از آن بويژه عصرى كه ما زندگى مى‌كنيم و بيشتر افراد در انديشه جلب منافع و مصالح فردى خويش هستند، چندان كار آسانى نيست امّا كمياب‌

[1] - حديث نبوى؛ يعنى: برترين اعمال، دشوارترين آنهاست (ر. ك: بحارالانوار، ج 67، ص 191)

[2] - ماَثر الكبراء، فى تاريخ سامرّاء، ج 3، ص 227