براى درك و دستيابى به آثار و نتايج انقلاب حسينى بايد اهداف و نتايج قيام را در ماوراى پيروزى ظاهرى و دستيابى به حكومت و قدرت جستجو كنيم؛ زيرا دلائل و قراين فراوان گواه آن است كه ابا عبداللّه عليه السلام از سرنوشتى كه در انتظارش بود آگاهى داشت. [1] بنابراين هدف قيام حسينى بطور قطع دستيابى به پيروزى فورى نبود، چه آنكه امام عليه السلام مى‌دانست در آن شرايط، تحقق اين هدف امكان‌پذير نيست.

قيام امام حسين عليه السلام اهداف خاص خود را دنبال مى‌كرد؛ اهدافى كه در سخنان آن حضرت در موقعيّتهاى مختلف مورد اشاره قرار گرفته است. در زير به پاره‌اى از بركات و آثار اين انقلاب الهى اشاره مى‌كنيم.

1- قطع نفوذ دينى ساختگى امويان‌

امويان براى اينكه وانمود كنند جانشينان پيامبرند و حكومتشان طبق تقدير الهى است، از عقايد دينى مردم بهره‌بردارى مى‌كردند و هدفشان از اين سياست اين بود كه هرگونه جنبش احتمالى را پيشاپيش محكوم سازند و به نام دين اين حق را براى خود قائل شوند كه هرگونه تمردى را هر چند در خواسته‌هاى خود حق دار باشند، در هم بكوبند.

اينك براى اينكه روشن شود امويان تا چه حد روى اعمال كثيف خود سرپوشى از دين مى‌گذاشتند دو نمونه تاريخى از خود انقلاب امام حسين عليه السلام نقل مى‌كنيم:

ابن زياد در خطبه‌اى كه ضمن آن مردم را از يارى مسلم بازداشت گفت: «وَاعْتَصِمُوا بِطاعَةِ اللَّهِ وَ طاعَةِ ائِمَّتِكُمْ» [2]

از دستور خدا و پيشوايان دينى خود اطاعت كنيد.

عَمْرِو بْنِ حَجَّاج زُبَيدى- يكى از فرماندهان سپاه اموى در كربلا- وقتى ديد بعضى از سپاهيان به حسين عليه السلام پيوسته در ركاب او جنگ مى‌كنند فرياد زد: اى اهل كوفه از امير خود اطاعت كنيد و همراه جماعت باشيد و در كشتن كسى كه از دين خارج شده و با امام‌

[1] - براى نمونه به يك مورد از سخنان آن حضرت كه هنگام خروج از مكه به مقصد عراق ايراد كرده اشاره مى‌كنيم:

«مرگ همچون گردنبند عروس به گردن انسان بسته است و من همانند علاقه يعقوب به يوسف به زيارت نياكانم مشتاقم. از همين جا نقطه‌اى را كه در آنجا به شهادت مى‌رسم مى‌بينم و مى‌بينم گرگان بيابان بندهاى بدنم را قطعه قطعه مى‌كنند... هر كس مى‌خواهد در اين راه خون بدهد و به لقاء اللّه برسد آماده حركت باشد. من بامداد فردا حركت مى‌كنم.» (لهوف، ص 41)

[2] - تاريخ طبرى، ج 5، ص 368