پدر و مادرم فدايتان باد! پيرانتان بهترين پيران، جوانانتان بهترين جوانان، زنانتان بهترين زنان و نسلتان بهترين نسلها است. [1]

سخنرانان بعدى، فاطمه صغرى، دختر امام حسين عليه السلام، ام كلثوم دختر امير مؤمنان عليه السلام و امام سجاد عليه السلام بودند. امام عليه السلام در اين جمع مهمّ ضمن معرفى خود و تشريح جنايت يزيد، به نامه‌هاى كوفيان براى امام حسين عليه السلام و پيمان‌شكنى آنان اشاره كرد و افزود با اين جنايت فرداى قيامت با كدام چشم به رسول‌الله مى‌نگريد آن هنگام كه به شما بگويد: خاندان مرا كشتيد و حرمتم را شكستيد، پس از امت من نيستيد!

سخنان پيشواى چهارم آنچنان جمعيت را منقلب كرد كه همگان از اعمال گذشته خود ابراز پشيمانى كرده براى اجراى دستورات آن حضرت اعلام آمادگى كردند كه امام عليه السلام نپذيرفت و آنان را دروغگو و منافق دانست.

امام عليه السلام در اين خطابه افشاگرانه، حادثه كربلا را از هر دو بعد آن مورد توجه و تجزيه و تحليل قرار داد. از يك سو درنده‌خويى‌ها و جنايات ضدّ انسانى يزيد و مزدوران او را برملا ساخت و آنان را قاتل، غارتگر، شكننده حرمت انسانيّت و اسيركنندگان زنان و فرزندان فرزند پيامبر صلى الله عليه و آله معرفى كرد. از سوى ديگر، امام حسين عليه السلام و خاندان او را، خاندان پيامبر صلى الله عليه و آله معرفى و شهادت آن بزرگوار و يارانش را به عنوان بزرگترين افتخار خاندان خويش مطرح كرد.

عبيداللّه پس از شكست در جريان ديدار عمومى در كاخ فرماندارى مجلسى ترتيب داد. در اين مجلس پس از گفتگويى كه بين عبيداللّه و حضرت زينب روى داد و پسر زياد جواب‌هاى كوبنده‌اى از دختر على عليه السلام شنيد، روى سخن را متوجه امام سجاد كرد.

امام عليه السلام همچون عمّه‌اش زينب عليها السلام پاسخهاى دندان‌شكنى به ابن زياد داد، چندانكه وى به خشم آمد و بر سر امام عليه السلام فرياد برآورد: «آنقدر جرى شده‌اى كه پاسخ مرا مى‌دهى؟! او را ببريد و گردن بزنيد!»

امام عليه السلام بدون بيم از تهديد پسر زياد خطاب به وى فرمود:

[1] - بحارالانوار، ج 45، ص 109