ارزشمند خود در موضوعات گوناگون فقهى، تفسيرى، كلامى، اخلاقى و ... مكتب امامت را پاس داشتند و بزرگترين خدمت را به تشيع كردند.

شاگردان ممتاز مكتب جعفرى علاوه بر مهارتها و بايستگى‌هاى عمومى هر كدام در رشته خاصى از دانش روز تخصص داشتند به‌عنوان نمونه: حمران بن اعين در دانش قرائت، ابان بن تغلب در ادبيات عرب، زراره، محمد بن مسلم، جميل بن درّاج، ابو بصير، عبداللّه بن سنان و ... در فقه و حديث، مؤمن طاق در كلام و تفسير، هشام بن حكم، مفضّل بن عمرو هشام بن سالم در كلام و عقايد، جابربن حيان در رياضيات و شيمى و ....

2- تبيين و گسترش فقه آل محمّد صلى الله عليه و آله‌

امام صادق عليه السلام با تلاشى پى‌گير با روايات خود و رواياتى كه از پدرانش نقل مى‌كرد، فقه اسلام ناب را به صورتى منظم و منسجم درآورد و براى آن اصول و مبانيى قرار داد كه منبع و مبناى بسيارى از قوانين و فروع فقهى گرديد. هم‌اكنون بيش از 150 قاعده مهمّ فقهى و اصولى وجود دارد كه مورد استناد فقهاى بزرگوار شيعه در ابواب و كتابهاى مختلف فقهى و اصولى قرار مى‌گيرد و هزاران مسأله و فرع فقهى از آنها استخراج مى‌شود. بيشتر اين قواعد بوسيله امام صادق عليه السلام عرضه شده است. [1] او خود در اين زمينه به يارانش فرمود:

«انَّما عَلَيْنا انْ نُلْقِىَ الَيْكُمُ الْاصُولَ وَ عَلَيْكُمْ انْ تُفَرِّعُوا» [2]

وظيفه ما القا و عرضه اصول و قواعد كلى براى شما است ولى تفريع (و تطبيق آنها بر موارد و مصاديق و استخراج فروع و احكام جزيى از آنها) برعهده شما خواهد بود.

بر اثر مجاهدتهاى پيشواى ششم در تبيين و گسترش فقه شيعه، مذهب شيعه را «مذهب جعفرى» و فقه آن را «فقه جعفرى» مى‌نامند.

فعّاليّت‌هاى امام عليه السلام در اين زمينه دو بعد داشت. نخست بيان حقيقت فقه اسلامى‌

[1] - براى آگاهى بيشتر از اين قواعد به كتابهاى: «القواعد الفقهيّه» بجنوردى و «اصطلاحات الاصول» على مشكينى‌رجوع كنيد

[2] - بحارالانوار، ج 2، ص 245