آورده‌ام؛ خداوند فرمان داده است تا شما را به سوى او بخوانم. كدام‌يك از شما مرا در اين امر مهم يارى خواهد كرد تا همو، برادر، وصىّ و جانشين من گردد؟

رسول خدا صلى الله عليه و آله اين تقاضا را سه بار تكرار كرد و هر بار تنها على عليه السلام برخاست و آمادگى خود را اعلام داشت.

پيامبر صلى الله عليه و آله خطاب به حاضران فرمود:

«انَّ هذا اخى‌ وَ وَصِيّى‌ وَ خَليفَتى‌ فيكُمْ فَاسْمَعُوا لَهُ وَ اطيعُوا.»

اين، برادر، وصىّ و جانشين من در ميان شماست؛ سخنش را بشنويد و از او پيروى كنيد. [1]

در بستر پيامبر صلى الله عليه و آله‌

با گسترش اسلام، سران قريش وجود پيامبر صلى الله عليه و آله را براى رسيدن به خواسته‌هاى سلطه‌جويانه خويش، خطرناك تشخيص دادند. به همين منظور در «دارالنَدْوَه» گرد آمدند و در مورد مقابله با رسول خدا مشورت كردند. سرانجام قرار بر اين شد كه از هر قبيله، يك تن را برگزينند تا شبانه به خانه پيامبر صلى الله عليه و آله بريزند و همه با هم او را بكشند.

پيامبر از طريق وحى از توطئه آگاه شد و فرمان يافت شبانه هجرت كند [2] و از حضرت على عليه السلام خواست در بستر وى بخوابد به‌گونه‌اى كه كسى مطلع نشود او به‌جاى پيامبر صلى الله عليه و آله خوابيده است. على عليه السلام با جانبازى خويش جان پيامبر گرامى صلى الله عليه و آله را حفظ كرد و خطرها و پيامدهاى آن را بر خود هموار ساخت.

اين فداكارى چندان مهم و ارزنده بود كه خداوند- طبق آنچه از روايات مختلف استفاده مى‌شود [3]- آيه‌اى در اين مقام فرو فرستاد:

(وَ مِنَ النّاسِ مَنْ يَشْرِى نَفْسَهُ ابْتِغاءَ مَرْضاتِ اللَّهِ وَاللَّهُ رَؤُفٌ بِالْعِبادِ.) [4]

برخى از مردم جان خود را در راه رضايت خداوند مى‌فروشند و خدا بر بندگان مهربان است.

[1] - تاريخ طبرى، ج 2، ص 320؛ كامل ابن اثير، ج 2، ص 62-63؛ الغدير، ج 2، ص 279 و مجمع‌البيان، ج 7-8، ص 206

[2] - سيره ابن هشام، ج 2، ص 124؛ كامل ابن اثير، ج 2، ص 101-103 و الصحيح مِن سيرة النبى، جعفر مرتضى‌عاملى، ج 2، ص 238

[3] - به تفسير الميزان، ج 2، ص 99 (ده جلدى) و تفسير برهان، ج 1، ص 206 رجوع كنيد

[4] - بقره (2)، آيه 207