3- زمينه‌سازى غيبت حضرت مهدى (عج)

پيشواى دهم با توجه به آگاهى‌هايى كه از تحولات دوران خود و فرزندش امام حسن عليه السلام داشت و مى‌دانست كه به همين زودى نوه عزيزش در پس پرده غيبت قرار خواهد گرفت، يكى از محورهاى فعّاليّت خود را آماده كردن اذهان شيعيان نسبت به غيبت نوه بزرگوارش حضرت مهدى (عج) قرار داد.

تلاش‌هاى امام در اين زمينه در شعاعى محدود و در نهايت دقت و احتياط انجام مى‌گرفت و سعى حضرت بر اين بود كه هيچ مشخصه‌اى از حضرت مهدى (عج)- حتى نام او- براى مردم بازگو نشود تا مبادا به گوش حكمرانان عباسى برسد.»

4- مبارزه با افكار و جريان‌هاى منحرف‌

جهان اسلام در عصر امام هادى عليه السلام از نظر فرهنگى و كشمكش‌هاى فكرى و اعتقادى از موقعيّت و گستردگى ويژه‌اى برخوردار بود. در ميان مسائل اعتقادى فتنه خلق قرآن و تبليغات سوء منحرفان از خطّ امامت همچون: غلات، واقفيّه و صوفيّه جايگاه ويژه و بازار داغى داشت.

امام هادى عليه السلام در مسؤوليّت پيشوايى مسلمانان و پاسدارى از انديشه اسلام ناب، در هر مورد در برابر جريانات انحرافى و گروه‌هاى گمراه كننده، موضع گرفت و افكار شيعيان را در برابر توطئه‌هاى آنان روشن ساخت و نيز چهره سردمداران خطوط انحرافى را براى همگان برملا كرد. [2]

از سوى ديگر به شبهات اعتقادى موجود در جامعه كه فرقه‌هاى اسلامى درگير آن‌ها بودند از قبيل مسأله جبر و تفويض، رؤيت خدا در قيامت، نظريّه تجسيم و تشبيه و ...

پاسخ مى‌داد. [3]

[1] - براى نمونه رجوع كنيد به اعلام الورى، ص 409 و 411؛ كمال‌الدين و تمام النعمة، ج 2، صص 380 - 382

[2] - ر. ك. توحيد، صدوق، ص 225؛ وسائل الشيعه، ج 18، ص 554؛ رجال كشى، ج 2، ص 804، رديف 996 و ص 805، رديف 999 و ص 762، رديف 879

[3] - ر. ك. تحف‌العقول، ص 338؛ توحيد، صدوق، صص 101، 104 و 109