نام کتاب : زندگی ائمه نویسنده : رفیعی، علی جلد : 1 صفحه : 312
طاغوت زمانش و بيم از او، مدت بيست سال در غارى پنهان
بود. [1] پس از او، حضرت صالح، مدت زيادى از ميان قوم خود غايب شد و چون نزد آنان بازگشت،
او را نشناختند. [2]
حضرت ابراهيم سومين پيامبرى بود كه بنابر نقل شيخ صدوق
سه مرحله غيبت كرد؛ غيبت نخست از آغاز تولد تا زمان برانگيخته شدن به نبوّت كه در غارى
پنهان بود و تنها مادرش از جاى او خبر داشت. غيبت دوّم در دوران رسالتش و زمانى بود
كه طاغوت مصر او را تبعيد كرد و او گفت: «و از شما و هر آنچه از غير خدا مىخوانيد،
دورى مىجويم.» [3] مرحله سوم، سياحت در شهرها بهمنظور پندگيرى بود. [4]
حضرت يوسف نيز بنا بر نقل شيخ صدوق مدت بيست سال غيبت
كرد. وى چند روزى از اين غيبت را در چاه، چند سالى را در زندان و بقيّه را در سمت وزارت
و پادشاهى مصر سپرى كرد. [5]
حضرت موسى نيز- طبق نوشته شيخ صدوق- دو غيبت داشت؛ نخست
از آغاز ولادت تا دوران نوجوانى و دوّم كه بيش از پنجاه سال به طول انجاميد از زمانى
آغاز شد كه وى از مصر خارج و رهسپار مدين شد و نزد شعيب اقامت گزيد. [6]
با درگذشت حضرت موسى يوشع بن نون جانشين وى شد. او با
ستمگران زمان خود به مبارزه برخاست و پس از او تا ظهور حضرت داوود كه بيش از چهار صد
سال به طول انجاميد، يازده تن از جانشينان او به تبليغ شريعت توحيد مأمور شدند. تمام
اين جانشينان در غيبت و اختفا به سر مىبردند. آخرين آنان پس از غيبتى طولانى آشكار
شد و پيروان خود را بهظهور داوود بشارت داد. شيعيان وى بشارت ولادت داوود را دريافتند
و چهبسا او را نيز مىديدند ولى نمىشناختند، تا آن كه در جريان درگيرى طالوت با جالوت،