شده است: در شب 23 ماه رمضان از آسمان به نام قائم (عج) ندا مى‌شود و در روز عاشورا قيام مى‌كند. [1]

ه- چگونگى ظهور: براساس روايات رسيده، امام عصر (عج) پس از اذن الهى در كنار كعبه- بين ركن و مقام- درحالى كه پرچم، شمشير، عمامه و پيراهن رسول خدا صلى الله عليه و آله با او است، ظاهر مى‌شود. منادى حق، بشارت ظهورش را به گوش جهانيان مى‌رساند و حضرت را با اسم و مشخصات به همگان مى‌شناساند و از مردم مى‌خواهد كه با وى بيعت كنند. ياران خاص امام- كه تعدادشان 313 نفر است- نداى آسمانى را لبيك گفته، در اولين فرصت در مكّه با آن بزرگوار بيعت مى‌كنند. [2]

امام پس از آن، دعوت عمومى خود را آغاز مى‌كند و به‌وسيله فرشتگان يارى مى‌شود. مردم ستمديده و علاقه‌مند از هر سو، گرد امام جمع شده، ضمن بيعت با او به يارى‌اش مى‌شتابند. ياران امام، مردانى سلحشور، فداكار، شيران روز و زاهدان شبند.

دلهايشان چون پاره آهن محكم است و هر يك از آنان، نيروى چهل مرد را دارد. آنان در پيروى و حمايت از امامشان بسيار كوشا هستند و به هر سو يورش برند با پيروزى بازمى‌گردند.

امام مدتى در مكه مى‌ماند، سپس به كوفه مى‌رود و آن جا را مركز حكومت خود قرار مى‌دهد. حضرت به مشيت الهى در اندك زمانى شرق و غرب جهان را فتح كرده اسلام را در همه جا گسترش مى‌دهد. و دين حق را با زدودن پيرايه‌ها از پيكره آن تجديد و براساس كتاب خدا و سنّت پيامبر صلى الله عليه و آله حكومت مى‌كند. همچون امير مؤمنان عليه السلام غذايش ساده و لباسش خشن است. [3] حضرت عيسى عليه السلام از آسمان فرود مى‌آيد و در نماز به آن حضرت اقتدا مى‌كند. [4]

و- جهان پس از ظهور: در حكومت حضرت مهدى (عج)، بركت‌ها و گنجينه و

[1] - منتخب‌الاثر، ص 464

[2] - ر. ك. بحارالانوار، ج 52، ص 370؛ غيبت، نعمانى، ص 316

[3]- غيبت، نعمانى، ص 285، منتخب‌الاثر، ص 307

[4] - اثبات الهداة، ج 7، ص 14