كنيه و القاب‌

كنيه پيشواى سوّم «ابو عبداللّه» و القابش عبارت است از: رشيد، طيّب، وفىّ، سيّد، زكىّ، مبارك، التابع لمرضاة اللّه و سبط. مشهورتر از همه لقبهاى حضرت، «زكىّ» است؛ ليكن برترين و ارزشمندترين آنها «سيّد» و «سبط» است كه از سوى رسول خدا صلى الله عليه و آله به اين دو لقب خوانده شده است. [1]

تغذيه از پستان رسالت

روايات زيادى بيانگر اين است كه امام حسين عليه السلام از پستان هيچ زنى حتّى حضرت فاطمه عليها السلام شير نخورده و تغذيه وى در دوران شيرخوارگى توسط رسول خدا صلى الله عليه و آله صورت مى‌گرفته است. [2]

ابن شهر آشوب روايت كرده است:

فاطمه عليها السلام هنگام ولادت امام حسين عليه السلام بيمار گشت و شير در پستان مباركش خشك شد. پيامبر صلى الله عليه و آله درصدد پيدا كردن مرضعى برآمد، يافت نشد. خود آن حضرت به حجره فاطمه عليها السلام مى‌آمد و انگشت ابهام خويش بر دهان حسين مى‌گذاشت و او مى‌مكيد و بدين ترتيب خداوند رزق اين كودك را در انگشت ابهام رسول خدا صلى الله عليه و آله قرار داد.

بعضى گفته‌اند پيامبر صلى الله عليه و آله زبان مبارك را در دهان امام حسين عليه السلام مى‌گذاشت و به وى غذا مى‌داد آنچنانكه مرغ جوجه خود را. پيامبر صلى الله عليه و آله تا چهل شبانه روز اين كار را انجام داد و بدين ترتيب گوشت حسين عليه السلام از گوشت رسول خدا صلى الله عليه و آله روييد. [3]

[1] - كشف الغمّه، ج 2، ص 4؛ دو لقب «سيّد» و «سبط» اشاره به د و روايتى است كه از زبان مبارك پيامبر صلى الله عليه و آله درباره امام حسين عليه السلام وارد شده است:

الف - اَلْحَسَنُ وَالْحُسَيْنُ سَيِّدٰا شَبٰابِ اَهْلِ الْجَنَّةِ «مسند احمد بن حنبل، ج 3، ص 82»؛

ب - حُسَيْنٌ سِبْطٌ مِنَ الْاَسْبٰاطِ «كشف الغمه، ج 2، ص 6»

[2] - براى نمونه رجوع كنيد به كافى، ج 1، ص 465؛ كامل الزيارات، ص 57؛ علل الشّرايع، ص 206

[3] - مناقب، ج 4، ص 50