اين ايده، «يوناوم- 2» تشكيل گرديد تا بر آتش بس ميان حكومت آنگولا و يونيتا نظارت كند. اعضاى اين نيرو كه تا انجام انتخابات آزاد و سراسرى به وظايف خود عمل مى‌كردند،

متشكل از 350 ناظر نظامى، 90 پليس ناظر، 14 عضو واحد پزشكى و حدود 80 كارمند عادى از دبيرخانه سازمان ملل بود.

پس از خروج نيروهاى كوبايى از آنگولا- كه دولت آفريقاى جنوبى به بهانه آن از به رسميت شناختن طرح استقلال ناميبيا امتناع مى‌ورزيد- زمينه تحقق مصوبات شوراى امنيت و مجمع عمومى براى استقلال ناميبيا فراهم شد. طرح استقلال ناميبيا در سال 1978 طى قطعنامه 435 به تصويب سازمان ملل رسيد، امّا اجراى آن با تأخيرى يازده ساله، در سال 1989 امكان پذير شد. شوراى امنيت در شانزدهم ژانويه 1989 طى قطعنامه 629، تاريخ پيشنهادى براى اجراى قطعنامه شماره 435، يعنى اوّل آوريل 1989 را تصويب كرد و از دبير كل خواستار تعيين تاريخ برقرارى آتش بس رسمى ميان «سواپو» (سازمان مردم آفريقاى جنوب غربى (ناميبيا)، به رهبرى سام نجوما كه مجمع عمومى در 1976 آن را تنها نماينده معتبر مردم ناميبيا به رسميت شناخته بود) و آفريقاى جنوبى گرديد. بعلاوه، اين شورا از آفريقاى جنوبى خواست كه هر چه سريعتر نيروى پليس موجود در ناميبيا را به منظور نيل به يك توازن منطقى ميان اين نيرو و گروه سازمان كاهش دهد. همچنين از دبير كل خواسته شد تا ترتيبات لازم را براى مأموريت «يونتاگ» يعنى تضمين استقلال ناميبيا از طريق برگزارى انتخابات آزاد و عادلانه تحت نظارت سازمان ملل متحد انجام دهد.

نيروهاى يونتاگ در اواسط ماه مه سال 1989 با تجهيزات لازم در سراسر سرزمين ناميبيا مستقر شدند وظيفه اساسى اين نيرو، ايجاد شرايط لازم براى برگزارى انتخابات آزاد و عادلانه در سرزمين استعمارزده‌اى بود كه هيچ گونه تجربه قبلى در مورد انتخابات نداشت. انتخابات از هفتم تا يازدهم نوامبر 1989 براى تعيين سرنوشت مردم ناميبيا برگزار شد كه سام نجوما و حزب او، برنده انتخابات بودند. بدين ترتيب، با فعاليت نيروى يونتاگ، استقلال ناميبيا محقق شد. [1]

[1] عمليات حفظ صلح سازمان ملل متحد، فريده شايگان، ص 205-223، مؤسسه چاپ و انتشارات وزارت امور خارجه.