محور سازمان ملل، محورى مناسب براى ايفاى نقش جهانى جمهورى اسلامى ايران است.

ه- خاورميانه: خاورميانه از مناطق مهم و حساس دنياست؛ هم در نظام جهانى گذشته و هم در نظم نوين آينده، اهميت اقتصادى آن از لحاظ منابع زيرزمينى بويژه «نفت» براى كشورهاى صنعتى غير قابل انكار است. كانال سوئز، به عنوان نزديك‌ترين راه دريايى مديترانه به اقيانوس هند، از اهميت استراتژيك در اين منطقه برخوردار است. فزونى جمعيت مسلمانان در اين منطقه، نهضتها و جنبشها، احزاب اسلامى و انقلابى در ميان ملتها، از نظر سياسى، حساسيت ويژه‌اى به منطقه بخشيده است.

تواناييهاى بالقوه كشورهايى مانند جمهورى اسلامى ايران، تركيه، پاكستان، مصر و عربستان مى‌تواند به عنوان مانعى بر سر راه تحقق نظم نوين ادعايى آمريكا باشد.

جمهورى اسلامى ايران با تكيه بر زمينه‌هاى مشترك مذهبى، جغرافيايى و تاريخى مى‌تواند اين منطقه را به قطبى اقتصادى و سياسى تبديل نمايد. كنفرانس اسلامى مى‌تواند در اين زمينه به عنوان ابزار مناسبى در تحقق همگرايى مورد استفاده قرار گيرد. [1]

در اينجا، پس از بررسى استراتژى كوتاه مدت جمهورى اسلامى ايران در قبال نظم نوين جهانى، استراتژى بلند مدت كشورمان را تحت عنوان، «نظام جهانى مطلوب» مورد تجزيه و تحليل قرار مى‌دهيم.

دورنماى نظام جهانى مطلوب‌

نظام جهانى مطلوب از ديدگاه اسلام، نظامى عادلانه است كه بر پايه‌هاى «رهبرى، قانون، حاكميت و امت واحده» استوار مى‌باشد و پس از ظهور امام زمان (عج) در جهان تحقق مى‌يابد. ما مسلمانان وظيفه داريم كه در برپايى آن نظام بر حق، تلاش و كوشش وافى به عمل آوريم.

گذر از نظام كنونى و رسيدن به نظام مطلوب، سه مرحله را ممكن است در برداشته باشد. به عبارت ديگر، نظام مقدس جمهورى اسلامى ايران و مسلمانان جهان تا نيل به‌

[1] مجلۀ سياست خارجى، مقاله ديدگاهى پيرامون شناخت ماهيت نظام بين‌الملل، محمود سريع القلم، سال چهارم، زمستان 1369، شمارۀ چهارم، ص 481-490.